Het kasteel van Blaasveld wordt langs vier zijden begrensd door een gracht. Langs de buitenzijde van de gracht is een kleine dijk opgeworpen waar rondom een half verharde, soms onverharde, dreef is aangelegd. Het betreft dreven van opgaande lindes die aansluiten op een aantal toegangsdreven in verschillende richtingen. In het zuiden leidt de lindendreef recht naar de Sint-Franciscuskapel die bij het kasteeldomein hoort. Voorbij de kapel leidt de dreef verder naar het noordwesten en komt uit bij de Kasteelstraat die naar het centrum van Blaasveld leidt. Van op de dreef zijn er open zichten op de omliggende akkers. De weg sluit aan op de Dorpsstraat die in 1812 vermeld wordt als 'petite route de Termonde à la drêve du château'. Op de Poppkaart staat deze weg aangeduid als 'Mechelse baen' en bood via kleine tussenwegen zoals 'Rommekens' in het zuiden aansluiting op de hoofdbaan naar Mechelen. De noordelijke dreef wordt op de Poppkaart aangeduid als de 'Drie Bunder ley'.

Op de 18de-eeuwse Kaart van Villaret en de Kabinetskaart van de Ferraris staan de vierkante omgrachting en het drevennetwerk reeds afgebeeld als deel van het kasteeldomein. Deze dreven vormden de grens tussen het kasteeldomein en de aangrenzende akker- en bospercelen ten zuiden en het moerasgebied met vijvers 'de Schoem' ten oosten. De dreven zorgden ook voor verbinding met Blaasveld enerzijds en een uitweg naar Mechelen anderzijds.