Het vrijstaande, eclectische burgerhuis ‘t Onzent met kleine omheinde voortuin, werd volgens onderzoek van E. Willekens opgetrokken in de periode tussen 1919 en 1930. Minstens de voorgevel werd aangepast in 1941, wellicht ten gevolge van oorlogsschade. De verzorgde vormgeving en het gaaf bewaarde schrijnwerk dragen bij tot de architecturale waarde van de woning. Het bewaarde hekwerk van de omheining versterkt het karakter ervan.
Burgerhuis ‘t Onzent bestaat uit twee haaks op elkaar aansluitende volumes van twee bouwlagen, elk gevat onder een afgewolfd zadeldak. De daknok is aan de straatzijde voorzien van een piron. Het hoofdvolume bevindt zich met de nok loodrecht op de straat en omvat de brede linker venstertravee. Rechts ervan bevindt zich een ondiep, haaks volume met de deurtravee, achteruit gelegen ten opzichte van de linker travee. De voordeur wordt voorafgegaan door een bordes, toegankelijk via enkele hardstenen treden. Het volume is opgetrokken in rode baksteen in kruisverband, op een plint in blauwe hardsteen. Het parement wordt verfraaid met hardstenen elementen, zoals horizontale banden, de druiplijst van het hoefijzerboogvormige venster en diamantknoppen als aanzet- en sluitstenen. De venstertravee is uitgewerkt met een halfronde erker op de gelijkvloerse verdieping, die wordt bekroond met een balkon. Dit balkon is voorzien van een decoratieve smeedijzeren borstwering en is toegankelijk via een deurvenster, centraal gesitueerd in de opvallende hoefijzervormige gevelopening die de verdieping kenmerkt. Alle overige gevelopeningen, zijn getoogd of rondboogvormig. Behalve het hoefijzervormige venster leunt ook het originele houten schrijnwerk aan bij de art-nouveaustijl met de typische gebogen roeden in de bovenlichten. De kroonlijsten werden vernieuwd. De naam ‘T’ONZENT’ is in vergulde letters op een hardstenen gevelsteen in de topgevel aangebracht.
De voortuin wordt afgescheiden van de straat door middel van een lage bakstenen muur met boogvormig ijzeren hekwerk. Het decoratieve hekwerk is gevat tussen bakstenen pijlers onder hardstenen dekstenen.
- Kadasterarchief Vlaams-Brabant, mutatieschetsen Leuven, afdeling XV (Herent), sectie C, 1941/14.
- COKELAERE J. 1984-1985: Beleving en waardering van het gebouwde in het Wijgmaal van Remy, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, Katholieke Universiteit Leuven, Faculteit toegepaste wetenschappen, Afdeling architectuur, figuur 3.5.6.
- WILLEKENS E. 2016: The immovable heritage master plan as a new tool for integrated heritage conservation in Flanders. Case study: Wijgmaal, onuitgegeven verhandeling, Katholieke Universiteit Leuven, Faculteit ingenieurswetenschappen.