De Foyer Remy is een modernistisch gebouw in een zakelijke baksteenarchitectuur, dat tussen 1928-1930 werd opgetrokken naar een ontwerp van architect Jean De Ligne. De opdrachtgever was de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. De Foyer voorzag in verschillende voorzieningen ten gunste van de werknemers werkzaam in de stijfselfabriek en woonachtig in de directe omgeving van de fabriek en de Foyer. De Foyer werd gelijktijdig opgetrokken met de aanleg van de Privaatweg.

Historiek

Dit gebouw werd opgetrokken in de periode 1928-1930 in opdracht van de Remyfabrieken. De architect Jean De Ligne ontving met dit project een vermelding in de Van De Ven prijs. Het gebouw werd op 1 april 1930 in gebruik genomen.

Het bouwproject maakte deel uit van de aanleg van de Privaatweg, eveneens in opdracht van Remy. De Privaatweg zou onder meer het dorpscentrum en de publieke voorzieningen (in veel gevallen gerealiseerd door de fabriek) met elkaar verbinden. Daarnaast zorgde de Privaatweg ook voor een directe verbinding van de Sint-Hadrianuskerk met het station en de achterliggende fabrieksgebouwen van Remy langs de Vaart.

Het pand staat gekend als Foyer Remy en omvatte oorspronkelijk een ruim programma voor de bedienden van de Remyfabrieken, met onder andere een toneelzaal, een medisch centrum en vergaderzalen.

In 1993 werd de Foyer Remy gekocht door Steinerschool ‘de Zonnewijzer’ die er na een grondige restauratie en renovatie in de jaren 2000 haar intrek nam. Er werd achteraan op het dak een uitbouw gerealiseerd (A33-architecten) die werd geïntegreerd in een nieuw schoolcomplex, dat zich ten noorden van de Foyer uitstrekt.

Beschrijving

Het monumentaal gebouw heeft een symmetrische compositie en is opgetrokken op een rechthoekig grondplan. Het pand bestaat uit een hoger opgetrokken centraal volume en twee lagere zijtraveeën, alle onder platte daken. Het parement is opgebouwd uit hoofdzakelijk rode baksteen, geritmeerd door verspringende gevelvlakken. Contrasterend zwart metselwerk verlevendigt het geheel in de vorm van vensteromlijstingen en de belettering ‘REMY’ in grote blokletters bovenaan de zijvleugels. Het centrale volume bestaat uit drie traveeën waarbij de centrale toegangstravee drie beeldbepalende en sterk verticaliserende gevelopeningen heeft over de volledige hoogte van het gebouw. De openingen zijn ingevuld met glaspartijen en toegangsdeuren. Het schrijnwerk in deze toegangsdeuren, aanvankelijk met een geometrische verdeling, werd vervangen door nieuw schrijnwerk met een sterk vereenvoudigde roedeverdeling. Aan weerszijden van deze openingen domineren blinde muurvlakken waarin zich korte bandvensters met vierkante onderverdeling bevinden. De twee lagere zijtraveeën zijn blind naar de straatzijde toe. Een vernieuwde trappenpartij leidt naar de centrale toegangspartij.

De zuidelijke zijgevel wordt sterk en regelmatig opengewerkt door middel van hoge verticale vensterpartijen, gevat in verdiepte omlijstingen van zwarte baksteen. De linker zijgevel werd opgenomen in de nieuwe toevoeging.

In het interieur werden diverse ruimtes onderverdeeld bij de herbestemming tot school. Er is nog origineel binnenschrijnwerk aanwezig.