De Mess werd vanaf 1914-1919 gebouwd als eetruimte voor bedienden en kaderpersoneel verbonden aan de stijfselfabriek Remy en als hotel voor ingenieurs die er tijdelijk werkzaam waren. Het gebouw was pas voltooid in 1931. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. Het functionele gebouw kreeg een verzorgde en statige vormgeving. De relatief grote authenticiteit van het pand wordt versterkt door de aanwezigheid van het oorspronkelijke hekwerk ter hoogte van de voortuin.

De Mess situeert zich in de Remylaan die in het verlengde ligt van de historische (maar vandaag nog steeds actieve) fabriekssite van Remy. De context van de Mess wordt bepaald door verschillende andere, eveneens statige gebouwen die ook in functie stonden van het kaderpersoneel verbonden aan de Remyfabriek.

Gemeenschapslokaal De Mess bevindt zich teruggetrokken op een rechthoekig perceel en wordt van de openbare weg gescheiden door een voortuin. De voortuinafsluiting bestaat uit lage bakstenen muren en bakstenen pijlers, bekroond met witgeschilderde dekstenen en beelden van leeuwen en vazen. De rode bakstenen pijlers zijn verlevendigd met horizontale banden in gesinterde baksteen. Ertussen bevindt zich een decoratief ijzeren hekwerk, met centraal het toegangshek.

Het gebouw heeft een symmetrische compositie bestaande uit een hoofdvolume van drie traveeën en twee bouwlagen onder een mansardedak met leien en twee flankerende en licht teruggetrokken zijvolumes van één travee en één bouwlaag onder een plat dak. De originele houten kroonlijsten op uitgelengde klossen dragen bij tot het statige karakter. Het mansardedak van de hoofdbouw wordt doorbroken door houten dakkapellen met driehoekig fronton, telkens drie ter hoogte van de voor- en achtergevel en één centraal boven de zijgevels. Het geheel werd opgetrokken in rode baksteen in kruisverband en rust op een hardstenen plint in wildverband. De gevels zijn verfraaid met horizontale, doorlopende banden en booglijsten in gesinterde baksteen en met blauwe hardstenen aanzet- en sluitstenen ter hoogte van de verschillende gevelopeningen. De hardstenen lekdorpels zijn voorzien van een subtiele detaillering met centraal een eenvoudig gootje voor regenafvoer. De brede, getoogde vensters die de gevels regelmatig openwerken, zijn voorzien van vernieuwd schrijnwerk naar oorspronkelijk model, met kenmerkende roedeverdeling in de bovenlichten. Centraal in de voorgevel situeert zich de originele houten vleugeldeur onder een muizentandfries en bovenlicht met kleine roedeverdeling.