Boerenburgerhuis en rechts een zijvolume van een voormalige hoeve, volgens Willekens reeds weergegeven op cartografische bronnen uit het derde kwart van de 18^de eeuw. Het pand vertoont verschillende bouwsporen die de historische evolutie van het gebouw leesbaar maken in de gevels. Voorbeelden zijn de bouwnaden, de hoekkettingen in ijzerzandsteen alsook de lekdrempels en lateien in zandsteen, de verzonken muurankers, de dichtgemetselde vensteropeningen en de keldergaten.

Historiek

Op de kaart van de Parochie van Wilsele ter Oostzyde der Vaert van 1770 staat deze hoeve aangeduid als Hof Ter Sluys, in eigendom van de heer De Neuter. Ondanks het feit dat het gebouw vandaag gelegen is op het grondgebied van Wilsele heeft het historisch gezien betrekking op Wijgmaal. De voormalige hoeve ligt ter hoogte van het Dijle-eiland waar sinds de middeleeuwen een graanmolen aanwezig was. De boerderijen in de directe omgeving waren op de molen aangewezen om hun gewassen te verwerken. De aanwezigheid van de molen resulteerde in de groei van Wijgmaal als agrarische gemeenschap rondom het eiland en vormde de reden voor de eerste vestiging van de Remyfabriek aan het einde van de 19^de eeuw. Dit Moleneiland was zodoende erg bepalend was voor de ontwikkeling van de Wijgmaalse gemeenschap.

Beschrijving

Het complex bestaat uit een hoofdvolume (boerenburgerhuis), ingericht als woonhuis, met rechts een langwerpig zijvolume (bijgebouw) en situeert zich op het hoekperceel van de Weggevoerdenstraat en de Mothstraat.

Het hoofdvolume fungeert als woonhuis en telt vijf traveeën en twee bouwlagen met een stompe knik tussen de tweede en de derde travee. Deze knik vormt eveneens een bouwnaad tussen de oudere kern gevormd door de twee linker traveeën en een latere uitbreiding ter hoogte van de drie rechter traveeën. Het burgerhuis bevindt zich onder een schilddak van zwarte natuurleien. Het woonhuis heeft verankerde bakstenen parementen met natuurstenen elementen. Het bouwvolume heeft rechthoekige gevelopeningen met hardstenen lateien, lekdrempels en deuromlijstingen, met uitzondering van de zandstenen lateien ter hoogte van de bovenvensters van twee linker traveeën. In het deel met oudere kern, gevormd door deze twee linker traveeën, is een hoekketting in ijzerzandsteen aanwezig. Zandstenen lekdrempels onder dichtgemetselde zoldervensters bleven bewaard ter hoogte van deze oude kern. Deze bouwsporen duiden op de eeuwenoude geschiedenis van het hoekhuis. De drie rechtertraveeën van latere datum hebben verzonken muurankers. In de middelste travee bleef dieperliggend de originele houten vleugeldeur met bovenlicht bewaard, met de letters D en N verwerkt in het ijzerwerk, verwijzend naar de 18^de-eeuwse eigenaar De Neuter. Houten persiennes bevinden zich voor de benedenvensters van de verschillende traveeën. Het schrijnwerk werd vervangen door T-ramen in pvc. De originele houten kroonlijst op klossen werd recent vervangen door een bakgoot.

In het interieur van het hoofdvolume zijn nog verschillende historische afwerkingen bewaard, zoals de oorspronkelijke keramische tegelvloer in de hal, de plafondafwerking met moulures en fragmenten van het houten gebinte. De oorspronkelijke oude muurschilderingen zijn verdwenen.

Het langwerpige zijvolume bestaat uit één bouwlaag onder een zadeldak van rode pannen met de nok parallel aan de straat. Dit verankerde volume is eveneens opgetrokken uit baksteen en heeft een gesloten karakter naar de straat toe met slechts een venster en een recent toegevoegde oculus. Achteraan tegen dit zijvolume staat een dwarsvolume onder een zadeldak. Een bouwnaad tussen beide vensters duidt ook hier op een gefaseerde ontwikkeling van het gebouwde volume.