Tweewoonst met elementen van cottagestijl, waarvan de bouw in 1914 werd geregistreerd in het kadaster. De bouwheer van de personeelswoningen was de in Brussel gevestigde Naamloze Maatschappij van electriciteit te Genck. In hetzelfde jaar ontstaat er aan de straatzijde rechts van de woningen een klein gebouw dat in de legger als "cabine" beschreven wordt. Achteraan op het perceel wordt een groter gebouw als "hoofdcabine" geregistreerd, deze wordt in 1932 vergroot. De gebouwen van de elektriciteitscentrale ten westen van de personeelswoningen ontstaan vanaf het begin van de jaren 1950.

De personeelswoningen werden gebouwd als gekoppelde woningen met telkens L-vormig grondplan, met driezijdige uitbouw aan de straatzijde (zuidoost) en een rechthoekige uitbouw aan de zijgevel. In de loop van de 20ste eeuw werden beide woningen naar achter toe uitgebreid met verschillende lagere bijgebouwen, deze werden in 2002 door het kadaster geregistreerd en in 2005 en 2006 bijkomend aangepast en geregulariseerd.

De ruime tweewoonst ligt aan straatzijde van het omheinde terrein van de elektriciteitscentrale. Zeer opvallend zijn de metalen pylonen van de hoogspanningskabels die zich aan beide zijden van de woning bevinden, en die expliciet verwijzen naar de link met de achterliggende elektriciteitsmaatschappij.

Het rechthoekig perceel ten noorden van het zuidwestelijke uiteinde van de Stalenstraat, ligt vlakbij de ingenieurswoningen van de mijncité van Waterschei, waarmee zij sterke gelijkenissen vertoont.

De materiaalpolychromie van roodbruine en gele baksteen in combinatie met pseudovakwerk, puntgevels met overkragende daken en het volumespel van erkers en uitbouwen is typerend voor de cottagestijl die in het eerste kwart van de 20ste eeuw ook in de mijncités van Genk veel werd toegepast.

De woningen zijn aan drie zijden omgeven door een tuin, naar de straat toe afgesloten met een hek en afgezoomd met een beukenhaag. Vooraan staan drie lage loofbomen en aan beide zijden kerslaurierstruiken, in de tuin van nummer 132 achteraan nog twee hogere loofbomen.

Geheel van twee identieke, gespiegelde woningen van drie traveeën en twee bouwlagen onder samengestelde pannen zadeldaken met overkragende dakrand en bakgoot op houten klossen. De gevels zijn opgetrokken in roodbruin baksteenmetselwerk met knipvoegen op een hardstenen plint met horizontale gevelbanden in gele baksteen en verticaal geplaatste strekken. De gele bakstenen worden ook gebruikt in de booglijsten van de licht getoogde vensteropeningen, bijkomend werden hardstenen dorpels en geprofileerde hardstenen lateien toegepast. Zowel de voor- als de zijgevels worden gemarkeerd door zijrisalieten. Aan de voorzijde worden deze bekroond door een puntgevel met pseudovakwerk en zadeldak, op het gelijkvloers bevindt zich telkens een driezijdige erker. De risalieten aan de zijgevels zijn smaller en lager en worden bekroond door een afgewolfd pannen zadeldakje. Ook hier is het bovenste deel van de gevel afgewerkt met pseudovakwerk, op gelijkvloers niveau bevinden zich de naar de straat toe gerichte inkomdeuren onder pannen luifels. Het schrijnwerk is geheel vernieuwd in witte PVC. De authentieke houten elementen (bakgoot, dakranden en pseudovakwerk) zijn groen geschilderd.

Tegen de achtergevel staan lagere bijgebouwen, tegen de perceelgrens garagegebouwen.