Groot modernistisch winkelpand gebouwd naar een ontwerp uit 1972 van de in Luik gevestigde architect Charles Vandenhove in opdracht van J. Goldstein. De bouwvergunning vermeldt als bouwmateriaal "architecturaal beton". Anno 2018 is het gebouw nog steeds in gebruik als winkel die wordt uitgebaat door de zoon van de bouwheer.

Het winkelpand is gelegen aan de noordzijde van de Weg naar As, op een smal en lang perceel dat doorloopt tot aan de Reinpadstraat. De oppervlakte tussen het pand en de Weg naar As is geasfalteerd en dient als parkeerplaats, aan beide zijden is het perceel afgezoomd met hoge naald- en loofbomen, zoals vereist in de bouwvergunning: "er dient gezorgd voor een degelijke en dichte beplanting ter bescherming van ’t privacy".

De uit Teuven (Voeren) afkomstige architect Charles Vandenhove studeerde in 1945 af aan de Luikse hogeschool Saint-Luc en in 1951 aan de hogeschool voor architectuur La Cambre te Brussel. Hij verwierf reeds in de jaren 1970 grote bekendheid met zijn ontwerp van de Luikse Universiteitscampus Sart-Tilman. Na verschillende projecten in Luik en Brussel is hij sinds de jaren 1990 vooral actief in Nederland maar ook in Parijs, waar hij in 1996 de renovatie van het Théâtre de la ville - rue des Abbesses uitvoerde. In de jaren 1980 en 1990 werkte Vandenhove samen met kunstenaars als Sol LeWitt, Daniel Buren en Giulio Paolini, bijvoorbeeld aan het academisch ziekenhuis in Luik, de uitbreidingen van de Koninklijke Schouwburg in Den Haag en de Koninklijke Muntschouwburg in Brussel. Ook bij de renovatie en inrichting van zijn eigen woonhuis in Luik, het 16e-eeuwse stadspaleis Hôtel Torrentius, waren kunstenaars betrokken. Zijn architectenbureau Charles Vandenhove et associés is anno 2018 nog steeds gevestigd in Luik.

Vrijstaand winkelpand van één bouwlaag op rechthoekig grondplan onder plat dak, opgetrokken in zichtbeton met horizontale afdruk van de bekisting. Het terugwijkende middendeel van de betonconstructie maakt aan de straatzijde plaats voor een markant en weinig hellend glazen dak in houten frame met rechthoekige onderverdeling en vooraan twee trapeziumvormige luifels. De gevels van de rechts en links uitstekende volumes zijn blind met uitzondering van de aan het glazen dak aanpalende traveeën en een omlopend vensterfries met verticale onderverdeling net onder de dakrand. Onder het glazen dak bevindt zich de centrale verkoopruimte, in de in twee niveaus verdeelde zijvolumes burelen en bijkomende verkoopruimte. Achteraan bevindt zich wellicht het magazijn met daarboven bijkomende burelen. De draagconstructie van het glazen dak bestaat uit buisvormige stalen liggers, die dwars op twee dubbele en vooraan door een zuil gesteunde buisvormige dragers geplaatst zijn. Een sterk verticaal element in het interieur vormen hoge zuilen in zichtbeton met conische kapitelen. De zichtbare afdruk van smalle bekistingslatjes, die als het ware cannelures imiteert, zorgt voor een versterking van het verticale effect. Vandenhove gebruikt in dit kleinschalige project elementen die ook in zijn latere ontwerpen terugkomen. Zo wordt de glazen luifel boven de inkom van het universitair ziekenhuis Sart-Tilman in Luik (1987) in meervoud hernomen en wordt ook aan de binnenzijde een bijna identieke constructie met zware buisvormige dragers toegepast. Ook de zuilen in béton brut met conische kapitelen komen hier terug.