Deze burgerwoning werd in 1927 in eclectische stijl ontworpen door de Gentse architect Edgar Celie. Opdrachtgever was bureeloverste Albert Lelubre, wonende in de Albertstraat 41 in Sint-Amandsberg.

Architect Edgar Celie heeft verscheidene burgerwoningen ontworpen voor de nieuw aangelegde Land Van Waaslaan en Victor Braeckmanlaan. In zijn oeuvre komen voor zover gekend tijdens de jaren 1920 en 1930 voornamelijk ontwerpen in een kleurrijke eclectische stijl of in art deco voor. Voor de woning voor Lelubre gebruikt hij een typeplan voor de gevel, dat hij ook gebruikt in de Victor Braeckmanlaan 105 en 60. Terugkerende elementen zijn de convexe erker, de gebogen gevelopeningen, de bepleisterde omlijstingen en het gevoel voor detaillering. De keuze voor het eclecticisme past zowel in de Land van Waaslaan, als in de Victor Braeckmanlaan; twee straten met gesloten middelhoge interbellumbebouwing, die voornamelijk uit decoratieve of sobere art deco, of historiserende bouwstijlen bestaat.

De burgerwoning telt drie bouwlagen onder een zadeldak met recent daklicht en de nok parallel met de straat. De lijstgevel is opgebouwd uit rood baksteenparement op een blauwe hardstenen plint en is bovenaan afgeboord met een houten kroonlijst op langwerpige modillons. De gelijkvloerse bouwlaag bestaat uit twee traveeën en is volledig bepleisterd met simili-pierre, afgewerkt met imitatievoegen en een fries versierd met palmetten. De gevelopeningen zijn korfbogig, waarbij er zich in de linkertravee een poortopening bevindt. De houten poort bestaat uit twee vleugels en heeft smeedijzeren grilles voor de beglazing. De rechtertravee bevat een breed enkelvoudig raam met bovenlicht, gescheiden door een gekromd kalf. De gevel heeft al zijn originele houten schrijnwerk behouden. De verdiepingen zijn als één gevelbrede travee uitgewerkt, gevat tussen twee identieke bakstenen pilasters. De pilasters zijn versierd met een centraal verticaal doorlopende gecanneleerde natuursteenstrook en bekroond door een natuurstenen ornament met beaux-artsmotief. Ter hoogte van de eerste verdieping is een convexe erker uitgewerkt, volledig bepleisterd met simili-pierre. De erker bevat drie rechthoekige gekoppelde vensters, waarvan het centrale een guillotineraam is en de zijlichten enkelvoudige ramen met bovenlicht zijn. De vensters hebben in de pleister uitgewerkte geometrische versieringen op de borstwering en zijn gescheiden door gecanneleerde pilasters met versierde kapitelen. De erker wordt bekroond met een fries van geometrische motieven waarboven zich een smeedijzeren balustrade bevindt. Op de bovenverdieping bevindt zich een beglaasde dubbele balkondeur met ovaal bovenlicht en golvend kalf. Deze deur wordt van de enkelvoudige zijlichten met bovenlicht gescheiden door stijlen met een bepleistering die boven het volledige gevelveld doorloopt, versierd met imitatievoegen. Daarboven zijn de gevelvelden tussen de modillons ingevuld met geglazuurd metselwerk in dambordpatroon met centrale hardstenen cartouches.

De architect geeft de woning een conventionele enkelhuisindeling. De voordeur geeft toegang tot de vestibule met achterliggende traphal die alle verdiepingen met elkaar verbindt. De vensters van de gelijkvloerse verdieping verlichten de salon die in enfilade staat met de eetkamer aan de tuinzijde. Achter de traphal is er naast de koer nog een opeenvolging van de keuken, bijkeuken, toilet en wasruimte, in een smallere en lagere achterbouw. Via het tussenbordes van de trappartij is een studeerkamer met aansluitend laboratorium bereikbaar, welke zich boven de keuken en bijkeuken bevinden. Op de verdieping is een ruime perceelsbrede slaapkamer aan de straatzijde ingericht en een badkamer met apart toilet aan de tuinzijde. De tweede verdieping heeft een identieke indeling, maar dan met twee slaapkamers. Verder is de hele woning onderkelderd, waarbij er ruimte voorzien is voor kolenopslag, provisie en technieken.