Dit herenhuis werd in 1924 in beaux-artsstijl ontworpen in opdracht van Frans Van Beneden, wisselagent van beroep, en wonend in Sint-Amandsberg in de Schoolstraat 43. De ruime woning valt op door haar volume, maar past qua stijl volledig bij de gesloten middelhoge interbellumbebouwing in de straat, die voornamelijk uit decoratieve of sobere art deco, of historiserende bouwstijlen bestaat.

De architect van de woning is volgens Patrick Viaene Léon Bressers, vader van de bekende architect Adrien Bressers, die we kennen van zijn indrukwekkend oeuvre van nieuwbouwkerken in Oost-Vlaanderen. Léon Bressers is voornamelijk gekend door zijn restauraties van muurschilderingen in verscheidene kerken. Voorbeelden hiervan zijn de gewelfschilderingen in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Dendermonde, de neogotische muurschilderingen in de Parochiekerk Sint-Ambrosius in Dilbeek, en de muurschilderingen in de decanale kerk Onze-Lieve-Vrouw in Deinze. De documenten in het bouwdossier kunnen deze informatie niet bevestigen, want ze zijn niet ondertekend.

De herenwoning telt drie brede traveeën en twee en een halve bouwlaag onder een pannen asymmetrisch zadeldak met de nok parallel met de straat. De lijstgevel is opgebouwd uit rood baksteenparement met natuurstenen speklagen, op een blauwe hardstenen plint en is bovenaan afgeboord met een houten geprofileerde kroonlijst, volgens de bouwtekening oorspronkelijk op klossen. Het gevelontwerp is symmetrisch opgevat als dubbelhuis, met centraal de poorttravee. Elke travee is gevat binnen een verdiept muurveld, gescheiden door pilasters die bovenaan bepleisterd zijn. De verdiepte gevelvlakken binnen deze pilasters bevatten ter hoogte van de gelijkvloerse en eerste verdieping telkens identieke vensterpartijen, bestaande uit twee gekoppelde, korfbogige vensteropeningen. De muuropeningen zijn afgewerkt met een bakstenen rollaag en gevat onder een natuurstenen gebogen profilering met centrale gesculpteerde sluitsteen. De houten kruisramen hebben zowel in de vleugels als bovenlichten een kleine houten roedeverdeling. De centrale travee is onderaan volledig opengewerkt met een korfbogige poortopening onder een gelijkaardige bekroning als bij de vensters te zien is. De houten poort bestaat uit twee vleugels onder bovenlicht en alle beglaasde panelen zijn afgeschermd met een smeedijzeren grille. De mezzanine wordt geritmeerd door een reeks van identieke smalle rechthoekige vensters, ingevuld met houten enkelvoudige ramen met roedeverdeling. In beide uiterste traveeën bevinden zich vier gekoppelde vensters, in de centrale travee zijn er dit twee, gescheiden door een natuurstenen paneel met medaillon. De borstweringen van alle bovenvensters zijn versierd met een natuurstenen geprofileerde cartouche.

De architect gaf, gezien de uitzonderlijke perceelsbreedte, de woning een dubbelhuisindeling mee. De inkompoort geeft toegang tot een brede vestibule die de woning in twee deelt. Het trappenhuis bevindt zich haaks op deze gang, in de rechtertravee, tussen de eetkamer aan straatzijde en de keuken aan tuinzijde in gelegen. Achter de keuken is een lagere en smallere achterbouw aanwezig met een opeenvolging ingericht van een bijkeuken, toilet en opslagruimte. Langs de linkerzijde staat de bureauruimte aan de straatkant in enfilade met een eetkamer en veranda. Van de verdiepingen zijn geen originele grondplannen beschikbaar, maar waarschijnlijk was op de verdieping een grote salon ingericht. De overige ruimtes werden ingenomen door slaapkamers met bijhorend sanitair, waarbij de zolderkamers vermoedelijk voor personeel bestemd waren.