De plantentuin van Meise is gegroeid uit de samensmelting van twee historische domeinen. Om redenen van samenhang en relevantie wordt de algemene historiek en ontwikkelingsgeschiedenis weergegeven in Domein van de Nationale Plantentuin. De aanwezige gebouwen met erfgoedwaarde worden afzonderlijk behandeld, hoewel de uitwerking bijgevolg hoofdzakelijk beperkt blijft tot de beschrijving van de huidige toestand.

De Sint-Annakapel is gelegen aan de oostelijke rand van het domein en geeft met de voorgevel uit op de Nieuwelaan ongeveer ter hoogte van de Sint-Annastraat. De kapel werd naar verluidt gebouwd in 1699 en vergroot in 1757, confer jaartal aan de straatzijde. Volgens J. Heyvaert zou de kapel nog ouder zijn omdat ze geciteerd wordt in een beschrijving van het domein van Boechout in 1677 en zou ze ook voorkomen op een ets van Harrewijn van omstreeks 1690 (Le Roy J., Castella et praetoria nobilium Brabantiae, 1699). Ze staat in ieder geval weergegeven op de Ferrariskaart van 1770-1778. Het jaartal 1853 in de sokkel van de beeldnis in de achtergevel zou kunnen verwijzen naar een toenmalige restauratie. Nadien werd ze meermaals opgeknapt, onder meer in 1938 door toedoen van de Beauffort en in 2010 door de gemeente.

Witgeschilderde bakstenen kapel op hoge bepleisterde onderbouw, de oostzijde met kalkzandstenen parament en bovenaan bepleistering. Haaks op de straat ingeplante constructie op rechthoekige plattegrond onder een aan de oostzijde sterk overkragend afgesnuit leien zadeldak op houten schoorstukken. Oude postkaarten tonen nog een geknikt zadeldak.

De verankerde oostgevel wordt nagenoeg volledig ingenomen door een houten, deels getraliede, rechthoekige vleugeldeur met gesmeed hang- en sluitwerk onder een doorgetrokken geprofileerde houten latei. Boven de latei een getraliede spitsboognis en de vermelding "Anno/ 1757". In de nis staat een gepolychromeerd beeldje van de 'Heilige Anna leert Maria lezen'.

De westzijde vertoont een sterk verankerde tuitgevel met vlechtingen, aandak en schouderstukken met dekstenen van blauwe hardsteen. De top bevat nog een voetstuk van een verdwenen kruis, zoals weergegeven op een oude postkaart. Getraliede spitsboognis op een kalkzandstenen sokkel met het jaartal “1853” waarin een gepolychromeerd beeld van de Heilige Anna en Maria. Bepleisterd en witgeschilderd interieur met tongewelf, wit en blauw geschilderd barokaltaar en lambriseringen.