De plantentuin van Meise is gegroeid uit de samensmelting van twee historische domeinen. Om redenen van samenhang en relevantie wordt de algemene historiek en ontwikkelingsgeschiedenis weergegeven in Domein van de Nationale Plantentuin. De aanwezige gebouwen met erfgoedwaarde worden afzonderlijk behandeld, hoewel de uitwerking bijgevolg beperkt blijft tot de beschrijving van de huidige toestand.
De grote ijskelder is gelegen ten zuidwesten van de Vlaamse hoeve. Hij werd gerealiseerd naar een ontwerp van architect Albert Capronnier van 1879. Het zou gaan om één van de laatste en grootste ijskelders van België.
De uit baksteen opgetrokken ijskelder met een oppervlakte van 102 m2 en een diameter van 17 m bevindt zich onder een kunstmatig opgehoogde heuvel. De toegang is ingesneden in het talud met licht gebogen bakstenen keermuren en bestaat uit een rondboogdeurtje in een getrapt geveltje. Een gewelfde gang met sas geeft toegang tot de half ondergrondse, ovale opslagruimte met sterfput in het midden.
- ABSCIS ARCHITECTEN 2008: Nationale Plantentuin Meise. Voorstudie masterplan. Analyse en waardering bestaande bebouwing 16 juni 2008, onuitgegeven voorstudie.
- VIDTS S. m.m.v. DENEEF R. 2011: Meise (Meise) Domein van Bouchout - Nationale Plantentuin van België, in: DENEEF R. (red.), Historische tuinen en parken van Vlaanderen - Noordwestelijk Vlaams-Brabant: Affligem, Asse, Grimbergen, Kapelle-op-den-Bos, Londerzeel, Meise, Merchtem, Opwijk, Wemmel, M&L Cahier 20, Brussel, 190-214.
- Informatie op het plaatselijk infobord (13 juli 2015).