De plantentuin van Meise is gegroeid uit de samensmelting van twee historische domeinen. Om redenen van samenhang en relevantie wordt de algemene historiek en ontwikkelingsgeschiedenis weergegeven in Domein van de Nationale Plantentuin. De aanwezige gebouwen met erfgoedwaarde worden afzonderlijk behandeld, hoewel de uitwerking bijgevolg beperkt blijft tot de beschrijving van de huidige toestand.

De zogenaamde Vriendschapstempel in classicistische stijl ligt in het meest noordelijke deel van het domein en werd vermoedelijk opgericht in het eerste kwart van de 19de eeuw, toen deze omgeving werd ingericht als Engelse tuin, mogelijk naar ontwerp van François Verly (1760-1822).

De tempel is een vrij gesloten constructie op rechthoekige plattegrond onder een zinken zadeldak. Voor de voorgevel werd natuursteen gebruikt, de overige gevels zijn voorzien van een sierpleister die anno 2000 werd vernieuwd. De voorgevel is uitgewerkt als een frontongevel met een rechthoekige deur onder rondbogig bovenlicht, gevat in een portiek met flankerende Toscaanse driekwartzuilen. Het bovenlicht wordt bekroond door een geprofileerde waterlijst met sluitsteen en guirlande. De portiek wordt op haar beurt geflankeerd door panelen met guirlandes. De zij- en achtergevels vertonen muurankers en worden geritmeerd door lisenen.

Het cirkelvormige interieur wordt bekroond door een koepelgewelf op zuilen met een papyruskapiteel; terrazzovloer opgebouwd uit concentrische cirkels met in het midden een ster en aan de buitenzijde vier lauwerkransen en een omlopende mozaïekband met een meanderfries.