De Graaf Jansdijk is een kasseiweg die op het restant van een middeleeuwse zeedijk loopt. De weg wordt langs weerszijden begrensd door brede grazige bermen en parallelle grachten. Van op de weg zijn er wijdse zichten op de open akkers in de polder.

De dijk werd aangelegd in het begin van de 15de eeuw van de De Judestraat in het oude dorp van Knokke tot aan het gehucht De Vrede. In de loop van de 13de eeuw werden nieuwe polders gewonnen door het opwerpen van de Keuveldijk en de Monnikendijk zoals de Volkaartsgote-, Buts- en Vagevierpolder. De zeedijken die deze polders beschermden werden circa 1400, onder het bewind van Jan zonder Vrees, Graaf van Vlaanderen, versterkt en uitgebouwd tot één doorlopende Zeedijk. De benaming "Grave Jansdycke" verwijst naar de oprichter maar komt er pas in 1672. In Oost-Vlaanderen ligt in Sint-Jan-in-Eremo nog een relict van de Graaf Jansdijk als bescherming van de Bentillepolder. Achter de dijken werden grote boerderijen gebouwd. Van hieruit werden enerzijds de ingedijkte polders ontgonnen en anderzijds de schorren buiten de dijk door schapenkudden beweid.