Opvallende rijwoning in brutalistische stijl, volgens goedgekeurde bouwaanvraag van december 1977 ontworpen door Marcel De Roover in opdracht van de heer en mevrouw Cardinael. De architect was een kennis van de opdrachtgevers en kreeg carte blanche, hoewel later toch enkele aanpassingen werden doorgevoerd omdat het ontwerp niet voldeed.

De woning werd gebouwd op een vrij breed perceel, met voorgevel gericht op het westen. Het pand heeft een eenvoudig, balkvormig volume onder een flauw hellend zadeldak, dat van op straat niet zichtbaar is. De voorgevel heeft een bijzonder parement, dat grotendeels in zichtbeton is uitgewerkt, onder een brede kroonlijst, eveneens in zichtbeton. Het parement bestaat uit drie delen. Een centrale, blinde kolom in zichtbeton scheidt het linkerdeel van de gevel van het rechterdeel. De linkertravee omvat op de benedenverdieping links de voordeur, geflankeerd door een rechthoekig venster. Op de verdieping eveneens een rechthoekig venster, voorafgegaan door een balkon in zichtbeton met rechts een afgeronde hoek en onder een brede, eveneens afgeronde oversteek in zichtbeton. De bredere rechtertravee is in spiegelbeeld op analoge manier uitgewerkt, maar omvat op de benedenverdieping de garage en het balkon op de eerste verdieping is recht afgewerkt. Het schrijnwerk is volgens de plannen voorzien in PVC. De voordeur was op de plannen voorzien van een halfcirkelvormig motief. De achtergevel is uiterst eenvoudig opgevat en uitgewerkt in baksteen.

In het interieur wordt gewerkt met splitlevels, wat interessante doorzichten creëert. Op de benedenverdieping liggen de garage, de stookplaats en de koele berging. De eerste verdieping, met open trap in de noordoosthoek, heeft een open plan, met aan tuinzijde de eetplaats en de kooknis en vooraan de woonplaats en de zithoek. Op plan ontwierp de architect een opvallende, afgeronde zithoek met een vrijstaande, cirkelvormige haard, maar de vrijstaande haard die werd uitgevoerd heeft een rechthoekig grondplan. Op de verdieping bevinden zich achteraan twee kinderkamers, centraal de badkamer en vooraan, op een mezzanine in de woonkamer, de ouderslaapkamer. De kinderkamers achteraan vielen vrij klein uit, omdat de architect geen toelating kreeg om met een mansardedak te werken. Het interieur bevat nog oorspronkelijke elementen, zoals de tegelvloeren, plafonds in zichtbeton en witgeschilderde bakstenen wanden, badkamer en keuken werden vernieuwd.