Deze burgerwoning in beaux-artsstijl werd in 1949 ontworpen door architect Edgar Celie, woonachtig in de Aannemersstraat 51 in Sint-Amandsberg. Opdrachtgever was nijveraar Adolf Roelants, reeds wonende in de Victor Braeckmanlaan 27 in Sint-Amandsberg. Architect Celie heeft meerdere burgerwoningen ontworpen in de Victor Braeckmanlaan. In zijn oeuvre uit de jaren 1920 en 1930 komen we voor zover bekend voornamelijk ontwerpen in de beaux-artsstijl tegen. De stijl van de woning sluit aan bij de interbellumarchitectuur waaruit de Victor Braeckmanlaan voornamelijk bestaat, maar de zware erker, de versierde tussenstijlen van het gebeitste hout en de algemene, eerder horizontale gevelopbouw sluiten al volledig aan bij de architectuur van de jaren 1950.

De burgerwoning telt drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel met de straat,. Elke bouwlaag kreeg een andere travee-indeling, met beneden drie traveeën, op de bel-etage één gevelbrede travee, en boven twee gelijke traveeën. De volledig uit blauwe hardsteen opgetrokken gelijkvloerse verdieping met horizontale bossagevoegen dient als sokkel voor het rood baksteenparement van de bovenliggende verdiepingen. De lijstgevel heeft een geprofileerde kroonlijst op klossen. Alle gevelopeningen zijn rechthoekig en bevatten het originele houten schrijnwerk. De ramen zijn allen uitgewerkt met houtsnijwerk op de zware tussenstijlen. De architect heeft ervoor gekozen om het gevelontwerp volledig symmetrisch uit te werken. De gelijkvloerse verdieping heeft een centrale dubbele deur met smeedijzeren grilles voor de beglazing als toegang, met rechts daarvan een drieledige houten garagepoort. Aan de linkerzijde vormt het brede drieledige raam de enige uitzondering op de gevelsymmetrie. De natuurstenen vensterbank is bovenaan uitgehold met centrale watergeul in de opstand en heeft gecanneleerde afgeronde buitenhoeken. Deze specifieke uitwerking komt op bijna identieke wijze voor bij elk ontwerp van Celie in de Victor Braeckmanlaan. Alle gevelopeningen op de gelijkvloerse verdieping hebben een hardstenen geprofileerde omlijsting met centrale sluitsteen. De eerste verdieping wordt gedomineerd door een monumentale bepleisterde driezijdige erkerpartij, ondersteund door een met een fries versierde console en twee gesculpteerde voluten. Elke zijde van de erker bevat een venster, waarbij in het centrale venster een drieledig raam uitgewerkt is en de uiterste vensters telkens een enkelvoudig raam bevatten. De borstweringen zijn versierd met sobere geprofileerde panelen en de erker is bovenaan afgewerkt met een leien dak. Op de tweede verdieping bevinden zich twee eenvoudige, brede vensters binnen een bepleisterde omlijsting met afgeschuinde dagkanten, elk met een drieledig raam.

De architect geeft de woning een dubbelhuisindeling mee. De woning is ingericht als een bel-etagewoning, waarbij we garage en dienstvertrekken op de begane grond aantreffen, en alle woonruimtes voor de familie op de verdiepingen. De poort in de rechtertravee geeft toegang tot de garage. Via de centrale voordeur betreedt men de imposante inkomhal met trappartij die alle verdiepingen verbindt. Het venster in de linkertravee verlicht de spreekkamer van de ondernemer. Verder bevat de benedenverdieping ruimtes die wellicht bedoeld waren voor het personeel. De traphal geeft uit op een ruime eetkamer langs de tuinzijde, opengewerkt met een bow window. De keuken staat niet in verbinding met de naastliggende eetkamer en is uitgerust met een ingebouwde koelkast en een dienstliftje. De aanwezigheid van deze "monte-plats" geeft aan dat de eetkamer van de familie op de bel-etage was gelegen, boven de keuken, en dat de eetkamer beneden misschien was bedoeld voor personeel. Achter de garage is een kleine gang met toilet en keldertrapje die toegang geeft tot de keuken aan de tuinzijde. Op de eerste verdieping is langs de straatzijde een perceelsbrede salon ingericht. De traphal met badkamer, ingebouwde kast, toilet en dienstliftje scheiden dit salon van de twee kamers aan de tuinzijde, mogelijk in gebruik als eetkamer en linnenkamer. De tweede verdieping heeft zowel langs de straat- als tuinzijde twee slaapkamers. De centrale traphal bevat nog een berging en een apart zoldertrapje. Verder is de woning grotendeels onderkelderd. Naast de gebruikelijke bergruimtes en technieken, bevat deze verdieping ook een kleine schuilkelder. De aanwezigheid van deze schuilkelder kan gezien worden in het licht van de nog maar recent afgelopen oorlog. Zo was het zelfs enkele jaren na de afloop van oorlog bij wet verplicht om een schuilkelder te voorzien bij nieuwbouw.