Aan de rand van een weiland, dichtbij de trage weg ‘Steenstraat’ (buurtweg nr. 7), staan drie opgaande taxussen (Taxus baccata). De bomen zijn destijds in een cirkel aangeplant, vermoedelijk om een prieeltje te vormen bij een voormalige hoeve.

De bomengroep is nog een restant van het oude erf. De hoeve zelf is verdwenen.

Op de historische kaarten zien we dat de hoeve al aanwezig was op de Villaretkaart (1745-1748). Toen was deze aan een bosrand gelegen. In de periode tussen 1952 en 1970 werd de hoeve afgebroken. Het bos was toen ook al verdwenen.

De takken van de taxussen zijn zijdelings en tot op een hoogte van ongeveer 3 meter gevlochten tot een prieeltje dat gericht is naar de verdwenen hoeve (noordwestelijk). De bomen zijn doorheen de jaren verder vrij uitgegroeid. Er is wel wat bodemverdichting en stamschade door het vee. De zwaarste stam heeft een omtrek van 275 cm, wat voor een traag groeiende Taxus toch aanzienlijk mag genoemd worden.

Naast het weiland ligt ook een historische trage weg, opgebouwd uit kasseien van Tiense kwartsiet.