Sint-Pietersschool, bestaande uit een kloostergebouw met kapel, een klassenvleugel en een aangepaste oudere constructie.

Kloostergebouw met aansluitende kapel in neoromaanse stijl, volgens het kadaster opgericht rond 1879 in opdracht van Elisa de Dieudonné de Corbeek Overloo op een perceel op de hoek van de Tiensesteenweg en de Kloosterstraat. Op het perceel stond op dat moment al een constructie, in de zuidwestelijke hoek van het perceel. In de mutatieschetsen verschijnt er in 1897 een rechthoekig gebouw in de tuin in het oosten van het perceel, de klassenvleugel.

Historiek

Elisa de Dieudonné de Corbeek Overloo was het tiende kind van Louis Alexandre de Dieudonné de Cobeek Overloo, schepen in Leuven en later burgemeester in Korbeek-Lo, die vanaf 1834 in het domein Hottat woonde. Elise was lid van de gemeenschap van de Dochters van Liefde van Vincentius a Paulo. Het is dan ook in dit kader dat de bouw van het klooster rond 1879 dient gezien te worden. De gronden waarop het klooster werd gebouwd waren trouwens eigendom van haar vader. Volgens het kadaster breidde het klooster in 1897 uit met een klassenvleugel ten zuidoosten van het klooster. Deze werd in 1901 vergroot. Volgens het kadaster werden het klooster en de klassenvleugel in het oosten verbonden door een nieuwbouw uit 1962 en daarbij aansluitend een sporthal van 1982.

Beschrijving

Het klooster is gelegen in de huidige Kloosterstraat, de verbindingsweg tussen de Tiensesteenweg en het domein van Hottat. Het klooster is ingeplant op het perceel op de hoek van de Tiensesteenweg en de Kloosterstraat en is goed zichtbaar vanaf de Tiensesteensteenweg.

Het complex bestaat uit het kloostergebouw met ten noorden ervan aansluitend de kapel en ten zuidoosten van het kloostergebouw en parallel ermee het klassengebouw. Deze twee laatste gebouwen zijn in het oosten met elkaar verbonden door een nieuwbouw zonder erfgoedwaarde.

De voorgevel van het klooster is gericht naar het noordwesten naar de Kloosterstraat. Vooraan ten zuiden van het kloostergebouw zijn de originele poortpijlers in bruin en rood metselwerk bewaard. Het hekwerk werd vernieuwd.

Het kloostergebouw betreft een neoromaans gebouw, gekenmerkt door een symmetrische opbouw en het samenspel van rode en gesinterde baksteen voor het metselwerk in kruisverband. Rode baksteen wordt afgewisseld met gesinterde baksteen voor de plint, de uitspringende hoekkettingen van de risalieten en de muurbanden.

Het hoofdgebouw op T-vormige plattegrond telt vijf traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak met de nok parallel aan de straat. Het centrale deel van drie traveeën vertoont een dubbelhuisopstand met centraal de als tuitgevelrisaliet uitgewerkte deurtravee, bekroond door een beeld van Sint-Pieter met de sleutel. Momenteel zit dit risaliet grotendeels verborgen achter een recent toegevoegde brandtrap. Aflijnende houten kroonlijst op modillons. De flankerende buitentraveeën zijn uitgewerkt als puntgevelrisaliet met een getrapte fries van gesinterde baksteen en aflijnende houten kroonlijst. Overigens wordt de volledige gevel geopend door verdiepte rondboogvensters in een omlijsting van gesinterde baksteen. Gelijkaardige deur. De voordeur bereikt men via een hardstenen trap.

Aan de noordoostzijde bevindt zich de kapel: een hoge uitbouw van twee traveeën met rechte sluiting onder een zadeldak met klokkentorentje; aan de noordzijde een aanbouw van één travee. De noordelijke zijgevel van de kapel vertoont spaarvelden tussen eenvoudige pilasters, bovenaan afgelijnd door een rondboogfries. Aan de noordoostzijde is er roosvenster met glas in lood in een omlijsting van gesinterde baksteen. De zuidelijke zijgevel heeft een gelijkaardige uitwerking maar wordt geopend door een rondboogvenster als in de kloostergevel.

De achtergevel van het klooster en de diverse aanbouwen sluiten qua uitzicht aan bij de voorgevel, zij het in iets vereenvoudigde vorm.

Het originele schrijnwerk werd grotendeels vervangen na 2010 (behalve in het zuidelijke bijgebouw en de glasramen van de kapel). Het nieuwe schrijnwerk is deels gebaseerd op het historisch model.

Het klassengebouw van 1897 is opgebouwd in eenvoudig baksteenmetselwerk. De gevel wordt gekenmerkt door zeven rechthoekige spaarvelden met aflijnende baksteenfries en hoge rondboogvensters. De zuidelijke zijgevel is ingedeeld in twee symmetrische spaarvelden met twee kleine zoldervensters. Hier is een nieuwe deur ingebracht.