Klassiek opgevatte burgerwoning uit het interbellum die duidelijk onder invloed van de wederopbouwregels voor de oudste stadskern opgetrokken werd in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen voor plint en lekdorpels en similisteen voor hoekblokken en penanten in de erker.

De drie traveeën en drie bouwlagen tellende lijstgevel wordt gekenmerkt door een gevelbrede halfronde erker, waarboven een balkon met smeedijzeren balustrade.

Het burgerhuis, in 1932 opgetrokken, wordt gekenmerkt door korf- en rondboogvensters met nog origineel schrijnwerk op de gelijkvloerse verdieping, een balkon met een voor het interbellum typische geometrische balustrade, en een tand- en kroonlijst op sierlijke modillons met dropmotief.