Beeldbepalende 18de-eeuwse hoeve met afspanning gelegen aan de steenweg tussen Leuven en Namen aan de rand van het Meerdaalwoud. Van de voormalige gesloten hoeve bleven de boerenburgerwoning en de schuur langs de steenweg bewaard evenals later toegevoegde haakse bijgebouwen. Beeldbepalend zijn de zware hardstenen omlijstingen rond de muuropeningen van de 18de-eeuwse boerenburgerwoning.

Historiek

Tegen de rooilijn van de Naamsesteenweg zijn nog verschillende afspanningen bewaard die het historisch belang van deze verbindingsweg tussen Leuven en Namen aangeven. Hoeve Rouchau (ook Roucheau geschreven) was ook een afspanning zoals het nabijgelegen Château de Namur. Volgens de literatuur werd de hoeve gebouwd in 1776 aan de nog maar net aangelegde steenweg. Toch staat de hoeve op de wandkaarten van het hertogdom Aarschot (circa 1760) al aangeduid als "La 2e Bariere", wat wijst op een mogelijke functie als tolpost aan de rand van het bos en op de grens van de voormalige gemeenten Vaalbeek, Blanden en Haasrode. Op de eind 18de-eeuwse Ferrariskaart was hij aangeduid als een L-vormig gebouw tegen de straat met een smaller bijgebouw en ommuring die er een gesloten complex van maken. Bij de opmaak van het primitief kadaster in 1831 is het nog steeds een gesloten hoeve in eigendom van landbouwer Joseph Rouchau. Een eerste wijziging werd kadastraal geregistreerd in 1857 waarbij al de bijgebouwen wijzigingen ondergingen. Eind 19de eeuw vond er een kleine vergroting plaats met de bouw van een bijkomende woning naast de schuur (vandaag nummer 111), vanaf toen was de hoeve in eigendom van Emilius Decoster. In 1917, tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd de hoeve verkocht aan Jean Vander Elst - Goffin (1879-1946), stichter van de Leuvense sigarettenfabriek Vander Elst (Belga sigaretten). Kort na de aankoop zal Vander Elst de hoeve vergroten, op het kadaster aangeduid als een “opmerkelijke verbetering”. Hierbij werd het boerenhuis aan de achterzijde uitgebreid met een aanbouw. Ook de dienstgebouwen werden hierbij aangepast. De oostelijke vleugel werd afgebroken waardoor het gesloten karakter verdween. In de eerste helft van de 20ste eeuw werden de haakse bijgebouwen nog aangepast.

Beschrijving

Boerenburgerhuis ten zuiden, evenwijdig met de straat, in het verlengende hiervan ten noorden de langsschuur. Het woonhuis en de schuur worden met elkaar verbonden door een rechthoekige poort onder zadeldakje met pannen. Zowel aan de woning als de schuur, haakse bijgebouwen, waarschijnlijk voormalige stallen, die niet zichtbaar zijn vanop de straat.

Verankerd bakstenen boerenburgerhuis opgevat als dubbelhuis van vijf traveeën onder een geknikt zadeldak bedekt met leien. Plint uit witte zandsteen. De centrale travee wordt gekenmerkt door een hoger opgetrokken dakvenster onder zadeldak, voorts nog recentere dakvensters en dakkapellen. Het woonhuis wordt aan beide zijden geflankeerd door één bijkomende travee onder lessenaarsdak. Kenmerkend zijn de rechthoekige muuropeningen met zware hardstenen omlijstingen, waarvan deze van het hoofdvolume zijn uitgewerkt als kruiskozijnen met dubbele ontlastingsbogen. De rechthoekige deur heeft een bovenlicht met hardstenen tussendorpel. Het schrijnwerk is vernieuwd. Op een oude postkaart is te zien dat de gevels begin 20ste eeuw nog gewit waren.

Bakstenen langsschuur van vijf traveeën onder een zadeldak bedekt met pannen. Aan de straat recente grote poortopening. Voorts nog rechthoekige muuropeningen vandaag overgroeid.

Witgeschilderde haakse bijgebouwen van één of anderhalve bouwlaag onder zadeldaken (pannen). De zuidgevel van het bijgebouw haaks op de langsschuur is voorzien van een trapgevel. Het zuidelijke bijgebouw met zijtrapgevels is door een poort verbonden met een eigenaardige ronde aanbouw onder kegelvormige spits (kadastraal geregistreerd in 1920).