De neotraditionele pastorie van de parochie Heilige Familie van Boven-Lo werd samen met de neogotische parochiekerk gebouwd naar een ontwerp van Joseph François Piscador (1866-1928) uit 1897.

Historiek

De neogotische zaalkerk (1899), de rijkelijk gedecoreerde pastorie ten oosten daarvan (1899) en het schoolgebouw met klooster (1902) werden gebouwd naar ontwerp van Joseph François Piscador (1866-1928), assistent van prof. Ir. Joris Helleputte. Ze zijn zeldzame voorbeelden van religieuze gebouwen die toegeschreven kunnen worden aan architect Piscador. Het gelijktijdig opgetrokken ensemble van kerk en pastorie getuigt van de groei van Boven-Lo eind 19de eeuw.

In 1897 vatten de zussen Hélène en Iris Grégoire, wonende in het kasteel op de Heidebergstraat, het plan op een parochie te stichten in Boven-Lo. Aanvankelijk wordt aan bouwmeester prof. Ir. Joris Helleputte (1852-1925) gevraagd om een ontwerp uit te tekenen, maar hij stelt zijn jonge assistent Jean-François Piscador aan om de plannen van de op te richten kerk en pastorie te Boven-Lo te ontwerpen. Piscador, in Leuven vooral gekend voor privéwoningen en opdrachten van kanunnik Armand Thiéry, is afkomstig uit een familie van schrijnwerkers. Hij behaalde in 1889 de Grote Prijs voor Architectuur aan de Sint-Lucasschool te Gent. Van 1890 tot 1896 werkt hij in het atelier van architect Joris Helleputte. Hij toonde zich minder orthodox wat betreft de neogotische opvattingen, zocht naar gedurfde oplossingen en was gesteld op rijke decoratie. Piscador was geïnteresseerd in meer vooruitstrevende architectuur geïnspireerd door de art nouveau.

Op 15 november 1899 wordt de definitieve beslissing genomen om een parochie op te richten te Boven-Lo. Het Koninklijk Besluit (Leopold II) volgt in 1900. De neogotische kerk en pastorie worden in zes maanden gebouwd op de Heiberg, onder leiding van aannemer Jean-Baptiste De Vester.

In 1900 schenken de zussen Grégoire de kerk en pastorie met inboedel aan de kerkfabriek. In 1902 werden de school- en kloostergebouwen voor meisjes opgericht door aannemer Lambau ten oosten van de kerk en pastorie, eveneens langs de Heidebergstraat.

In 1939 ondergaat de pastorie een grondige renovatie. Het hout- en metaalwerk worden opnieuw geverfd en de serre, achteraan het gebouw, wordt hersteld.

In 1962 wordt de parochie van Boven-Lo via Koninklijk Besluit een hulpparochie. De daken en kroonlijsten van kerk en pastorie worden vernieuwd in 1972-1973.

Beschrijving

Het ensemble van parochiekerk en pastorie ligt in een uithoek van het gehucht Lo op een getuigenheuvel, een diestiaanheuvel, nabij het kasteel Quarré, waar de oprichtsters van de parochie, Hélène en Iris Grégoire, in 1897 woonden. Samen met de eveneens langs de Heidebergstraat gelegen schoolgebouwen bakenen kerk en pastorie de kleine woonkern van het gehucht af.

De pastorie situeert zich te oosten van de kerk, licht teruggetrokken van de straat. Een toegangspoort en bijgebouw onder zadeldak maken de verbinding met de kerk. Historische foto’s illustreren hoe de pastorie aanvankelijk van de straat werd afgesloten door middel van een hoge haag met centraal in de as van de voordeur een smeedijzeren toegangspoort, gevat tussen bakstenen pijlers. De haag en de poort met voortuin werden vervangen door parkeergelegenheid. Een lage muur in kasseien, voorzien van lage beplantingen en bomen vormen vandaag de scheiding tussen de openbare weg en de pastorie. Enkele treden doorsnijden het kleine plantsoen en leiden naar de centrale voordeur van de pastorie.

De neotraditionele pastorie is een dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen op hoog souterrain, gevat onder leien zadeldak met centrale neogotische dakkapel met houten windveer en twee bakstenen schoorstenen. Het betreft een rode baksteenbouw met witte en grijze bakstenen sierlijsten die de belijning van de vensters verderzetten. De lijstgevels worden beëindigd met een houten geprofileerde kroonlijst op klossen. Rechthoekige muuropeningen onder hardstenen lateien en met dito onderdorpels werken de gevels open. De noordgevel aan straatzijde is als voorgevel uitgewerkt. Verzorgd metselwerk, met gele rollagen voor de muuropeningen en decoratieve baksteenfries met geometrische vormen (Keltische swastika en vierkant-in-vierkant) in wit geglazuurde baksteen onder de kroonlijst; sierankers boven elke bouwlaag. De centrale deur heeft een rechte latei en een bovenlicht dat wordt verdeeld door een hardstenen zeshoekige stijl en getopt door een dubbele rollaag, gelijkaardig aan die van de vensters. Een trap met leuning langs weerszijden geeft toegang tot het verhoogde gelijkvloers en wordt geflankeerd door twee rondbogige keldergaten onder bakstenen rollaag. Dezelfde indeling keert terug in de achtergevel.

De westelijke en oostelijke zijpuntgevel zijn verschillend vormgegeven. De oostgevel is opgebouwd uit vier ongelijke traveeën, die telkens twee boven elkaar gelegen smalle rechthoekige vensters met bovenlicht hebben. Centraal in de gevelpunt drie lange vensters uitgewerkt als een drielicht. De westgevel verschilt door de afwisseling met bredere vensters in sommige traveeën. De decoratieve gekleurde lijsten en rollagen worden in beide zijgevels doorgezet.