Begin jaren zeventig trok de BRT een omroepgebouw op aan de Martelaarslaan met een opvallende gevel in architectonisch beton naar ontwerp van architect Albert E. Preys.

Historiek

Tijdens de jaren zestig en zeventig trok de toenmalige BRT (Belgische Radio- en Televisieomroep) omroepgebouwen voor de zender BRT 2 op in de vijf Vlaamse provincies. In Oost-Vlaanderen kreeg de Gewestelijke Omroep Gent eind november 1971 een gunstig advies van het schepencollege voor een nieuw zendstation aan de Martelaarslaan. De bijhorende plannen zijn gedateerd 20 mei 1971 en werden opgemaakt door architect Albert E. Preys, in samenwerking met architect J. Malfait (afgevaardigde BRT), studiebureau gewapend beton Stabilico van ingenieur P. Boterdaele en De Breuck (Coupure Gent), studiebureau centrale verwarming en ventilatie van ingenieur Varendonck en Vincent (Kortrijksepoortstraat 103, Gent), studiebureau elektriciteit Duquesnes (Frère Orbanlaan 374, Gent) en studiebureau akoestiek E.R.V.A. (Brugmannlaan 215, Brussel). In 2005 werd het gebouw gerenoveerd en verdween het oorspronkelijke schrijnwerk.

Beschrijving

Het complex bestaat uit een gebouw aan de straat van vier bouwlagen (en een technisch dakpaviljoen) en vijf traveeën breed. Elk travee telt drie vensters met uitzondering van het op één na meest rechtse travee dat slechts twee vensters telt. Achteraan op het perceel staat nog een dubbelhoog volume met errond enkele kleinere, éénlaagse volumes, alle onder een plat dak. Het gebouw aan de straatzijde springt in op de begane grond en bevat links elektriciteitscabines en achteraan een eetzaal met keuken, uitgevend op een binnenplein. Rechts van het midden loopt een gang van voor- tot achtergevel die rechts vooraan toegang geeft tot een onthaal, centraal tot de verticale circulatie en achteraan tot het sanitair. Op de verdiepingen bevinden zich studio’s, technische lokalen, montagecellen, regiekamers, een laboratorium en bureaus aan weerszijden van een centrale gang, evenwijdig met de voorgevel. Een foyer-wachtzaal achteraan rechts van het straatvolume geeft uit op de grote studio. Deze is links uitgebouwd met een foyer en bergplaats, en links met een technische lokaal, bergplaatsen, garages en een magazijn.

De voorgevel aan de Martelaarslaan wordt op de begane grond geritmeerd door de grotendeels vrijstaande betonnen pijlers van de draagstructuur. De bovenverdiepingen zijn volledig opengewerkt met een gordijngevel (oorspronkelijk in geanodiseerd aluminium) en links en rechts is de gevel afgewerkt met donker siermetselwerk. Het meest kenmerkende element van de voorgevel (en van het gebouw in zijn geheel) is echter het gebruik van architectonisch beton vóór de gordijngevel. Dergelijk hoogstaand, kwalitatief beton werd al in 1931 ontwikkeld door de Nederlandse firma Schokbeton maar werd aanvankelijk louter omwille van functionele-economische redenen (duurzaamheid) toegepast in gevels, bijvoorbeeld bij de sociale woningbouw aan de Jan De Voslei in Antwerpen naar ontwerp van Jos Smolderen. Bij het Foncolin gebouw in Brussel, een ontwerp van André Jacqmain uit 1955-1958, kregen deze gevelelementen voor het eerst (in België) een expressieve vorm die de architectuur bepaalde. Vanaf de jaren vijftig werd dit procedé herhaaldelijk toegepast bij kantoren, banken en administratieve zetels omwille van de originaliteit en de geraffineerde luxueuze uitstraling van deze gevelelementen, wat aansloot bij hun zoektocht naar een zeker prestige. In Gent werd tijdens deze periode architectonisch beton gebruikt bij de rijkswachtkazerne aan de Groendreef (1966-1974), eveneens een ontwerp van Albert E. Preys, en voor een kantoorgebouw aan de Afrikalaan 287 (1987). Bij het BRT 2-gebouw bestaat dit architectonisch beton uit expressieve stervormige elementen die met elkaar verbonden zijn door uitgelengde verticale armen.