In 1985 ontwierp architect Jean Van den Bogaerde een woning in opdracht van het echtpaar Jozef Vergote - De Sutter.

Historiek

In 1985 gaf het echtpaar Jozef Vergote - De Sutter opdracht aan architect Jean Van den Bogaerde om voor hen een gezinswoning te ontwerpen. De ontwerper kreeg volledige artistieke vrijheid maar moest wel rekening houden met budgettaire beperkingen, het bestaande meubilair en de vraag om slechts een beperkt aantal materialen te gebruiken en om geen overbodige ruimtes te creëren. 14 augustus 1985 verleende het stadsbestuur een vergunning voor het slopen van een krotwoning met bijgebouwen en de bouw van een nieuwe woning met een bijgebouw op de bestaande funderingen. Aannemer was naar verluidt MABACO (Van de Veire – Eeklo).

Beschrijving

De woning is gelegen op de hoek van de Pacificatielaan en een smalle privéweg (ook Pacificatielaan), op een smal noord-zuidgericht perceel van ongeveer 11 meter breed en 30 meter diep, met een rechthoekige uitbreiding in de noordoostelijke hoek. Doordat de woning gebouwd is in de noordwestelijke hoek van het perceel, tegen de bestaande bebouwing, ontstaat één grote voortuin ten zuiden van de woning, en één kleinere binnentuin ten oosten. De zuidelijke tuin wordt afgeschermd van de twee straten door beplanting (hagen en bomen), de oostelijke door muren en bebouwing.

Het hoofdvolume van deze halfopen woning heeft een lessenaarsdak (leien) waarvan de schuine lijn verdergezet wordt in de terrasmuur langs de straat. Het parement bestaat uit witgeschilderde baksteen (zowel in- als exterieur) op een plint van blauwe hardsteen. Het schrijnwerk is in geschilderd afzelia. De westelijke gevel aan de straat is vrij gesloten, met een voor Van den Bogaerde typerende voordeur (helrood geschilderd en met een vierkante roedeverdeling) en ernaast een wand van glasdallen die licht binnenbrengt in de hal. Een opvallend aspect van deze gevel is het uitspringend volume boven en links van de inkom dat bovenaan getrapt is afgewerkt en dat volledig bekleed is met schuin geplaatste houten planken. De twee gevels naar de tuinen, aan de zuid- en oostzijde, zijn meer opengewerkt maar ook daar wordt het zicht deels beperkt door tuinmuren van verschillende hoogte. Aan de noordzijde bleef een deel van de bestaande bebouwing behouden en dit volume herbergt de garage en keuken op de begane grond en de kinderslaapkamer en badkamers op de eerste verdieping. Dit iets lagere volume vertaalt zich naar buiten toe door een afwijkende dakvorm (plat) en gevelbekleding (cederhout). Qua planindeling is dit deel ook meer onregelmatig dan de rest van de woning.

De planindeling van die woning kenmerkt zich door haar vrij open karakter en de organisatie langs een noord-zuidgerichte as die op de begane grond vertrekt aan de halfronde trap. Ten oosten hiervan bevinden zich de keuken, eetplaats, barbecue en het zonneterras, rond de oostelijke binnentuin. Ten westen van de as bevinden zich, van noord naar zuid, de garage, inkomhal en living, die laatste aan een ommuurd terras. Op de eerste verdieping wordt de as gevormd door de trap, de bibliotheek en een zonneterras met aan de oostzijde (kant binnentuin) de slaapkamer van de ouders (met aansluitende badkamer en terras). Aan de westzijde bevindt zich een kinderslaapkamer (met aansluitende badkamer en balkon) en een werkkamer die aansluit op de centrale bibliotheek en die visueel verbonden is met de living door een vide. Ook elders in de woning zijn dergelijke doorkijken aanwezig.

Andere typerende elementen in het interieur zijn de dragende houten paal- en balkconstructies die in het metselwerk zijn ingewerkt en het imposante symmetrische, getrapte schouwvolume met daarboven aan weerszijden typerend schrijnwerk dat ook terugkeert in de eetkamer (met vierkante roedeverdeling en centraal cirkelmotief). Deze elementen lijken een postmoderne verwijzing naar traditionele Japanse architectuur.  

Ook de tuin maakt deel uit van de woning door de deels ommuurde terrassen (die zorgen voor een geleidelijke overgang van buiten naar binnen) en vooral door een lange rechte pergola die in het verlengde ligt van de noord-zuid-as die de woning bepaalt en die uitgeeft op een prieeltje vooraan in de tuin. Op de eerste verdieping wordt die verbinding tussen binnen en buiten gemaakt door een zonneterras in het verlengde van die pergola. De verbinding tussen de zuidelijke en de oostelijke tuin wordt gevormd door een vijver naast de woning.

Jean Van den Bogaerde was, naar eigen zeggen, gedurende zijn gehele carrière gefascineerd door de Japanse architectuur wat zich in het geval van de Woning Vergote vertaalde in de vrije opvatting van het interieur, de toepassing van houtbouw, het gebruik van elementaire vormen zoals het vierkant en de cirkel (bijvoorbeeld in het schrijnwerk) en in de aandacht voor de tuin.