In 1947 ontwierp de Brusselse architect Arnold Renouprez met Residentie Albert I één van de eerste appartementsgebouwen rond het Koning Albertpark in Gent.

Historiek

Op 21 oktober 1947 verleende het stadsbestuur een vergunning aan Estelle Duyckers voor een appartementsgebouw aan de Hubert Frère-Orbanlaan naar plannen van de Brusselse architect Arnold Renouprez. Dit was één van de eerste appartementsgebouwen rond het Koning Albertpark, die de daaropvolgende decennia geleidelijk aan de 19de- en vroeg-20ste-eeuwse burgerwoningen zouden vervangen. 

Beschrijving

Residentie Albert I is een sobere, modernistisch getinte hoogbouw van acht bouwlagen (waarvan de zevende en de achtste respectievelijk licht en verder teruggetrokken zijn) onder een plat dak, met een parement van rode baksteen (klampsteen). De begane grond die als een sokkel is uitgewerkt, werd bekleed met blauwe hardsteen. De gevelcompositie is, zoals vaak bij dergelijke appartementsgebouwen, volledig symmetrisch met centraal een van de eerste tot en met de vijfde verdieping doorlopende uitbouw met afgeronde hoeken. Op de zesde verdieping bevindt zich centraal een hoger, uitspringend volume dat in de uitbouw van de onderliggende verdiepingen doorgetrokken wordt als een risaliet. De gevel is sterk opengewerkt met rechthoekige vensters, voorzien zijn van een latei en lekdrempel die in de uitbouw doorgetrokken zijn met horizontaliserend effect. De vensteromlijstingen en de eenvoudige kroonlijsten zijn uitgevoerd in kunststeen (chromolith), de lekdrempels in blauwe hardsteen. De toegang bevat nog de oorspronkelijke metalen, beglaasde deur met decoratief smeedwerk. Aangezien dit één van de eerste appartementsgebouwen aan deze laan was, werden ook de destijds zichtbare zijmuren verzorgd afgewerkt met een bakstenen parement en blinde, witgeschilderde vensters.

De planindeling is symmetrisch opgevat met centraal in het gebouw de hal met een halfronde trap en aan weerszijden een lift. Op de begane grond bevinden zich volgens de bouwplannen links en rechts één appartement en een kleine portierswoning achter de hal. De eerste tot en met de zesde verdieping bevatten links en rechts een tweeslaapkamer-appartement en centraal vooraan een éénslaapkamer-appartement. De appartementen zijn eerder beperkt van afmetingen maar de aanduidingen van de ruimtes op de plannen (“eetzaal”, “salon”,…) en de aanwezigheid van zestien meidenkamers op de zevende verdieping geven aan dat deze appartementen behoorden tot het luxesegment, net zoals de aanwezigheid van een portierswoning.