Het modernistische burgerhuis werd opgetrokken naar een bouwaanvraag uit 1935 volgens een ontwerp van de architect Paul Van Dormael. De bouwheer was Henri Jaubin. Jaubin vroeg Van Dormael een jaar later ook het ontwerp voor het buurpand nummer 29 te tekenen. Beide woningen behoren tot de vroege modernistische ontwerpen van architect Paul Van Dormael.

De woning maakt deel uit van een rij van vijf modernistische burgerhuizen waarvan de ensemblewaarde hoog is. Deze woningen, van nummers 21 tot en met 29, werden niet gelijktijdig gebouwd, werden niet door dezelfde architect ontworpen en hebben ook een verschillende bouwheer. Toch vormen ze een mooi ensemble van burgerwoningen, dat een markant, modern contrast vormt met de talrijke villa’s in regionalistische stijl die de Kardinaal Mercierlaan verder typeren.

De woning is een representatief voorbeeld van de populaire, bij de art deco aansluitende vorm van het modernisme, met als typische elementen het gele bakstenen parement, de horizontale belijning van de gevel met kroonlijst en lijsten en de horizontale vensterregisters in de gebogen erker op de verdiepingen.

Burgerhuis opgetrokken in een zakelijke, sobere stijl, bestaande uit drie bouwlagen en twee traveeën onder een plat dak. De gevel werd opgetrokken in een combinatie van gele, platte baksteen en grijze similisteen. Similisteen werd aangewend voor een brede puilijst, alsook voor de omlijsting van de verschillende ramen op de verdiepingen. Een hardstenen plint, met vlakken uitgewerkt in baksteen, vormt de aanzet voor de gevel. De gevel heeft een kenmerkende gevelbekroning bestaande uit een lage, horizontale en vereenvoudigde balustrade in grijze hardsteen, in een gebogen vorm die de onderstaande erker volgt (hoewel anders weergegeven op de bouwaanvraag). De gelijkvloerse verdieping bestaat uit een linkerdeurtravee waarbij de deur dieper in het gevelvlak ligt. De rechtertravee, de venstertravee, is geopend met een groot rechthoekig venster. Zowel de deur als het venster liggen bovenaan vervat in een puilijst van grijze similisteen, die eveneens het getrapte basement voor de erker op de verdiepingen vormt. Deze erker is gevelbreed en omvat de twee verdiepingen. De gebogen vorm contrasteert met het rechtlijnige karakter van de gevel van de gelijkvloerse verdieping. Per verdieping zitten vier gekoppelde rechthoekige vensters in een strakke omlijsting van grijze similisteen. Het schrijnwerk, aanvankelijk per raam onderverdeeld in een helft met roedeverdelingen en een helft zonder roedeverdelingen, werd vervangen door eenvoudig schrijnwerk in pvc.

De woning kent een klassieke enkelhuisverdeling zoals courant in de 19^de en de eerste decennia van de 20^ste eeuw. De venstertravee verbreedt naarmate het perceel dieper wordt vanwege de schuine linkse perceelgrens. De voordeur leidt tot een lange, maar smalle hal met een trappenkoker in het verlengde. Deze trappenkoker verschaft de toegang tot de kelder en de bovenverdiepingen. Deze deurtravee wordt aan de tuinzijde afgesloten door een keuken. De venstertravee omvat op het gelijkvloers een woon-, eetkamer onderling verbonden en toegankelijk vanuit de hal. Deze plattegrond herhaalt zich op de verdiepingen waarbij een gevelbrede kamer aan de voorzijde van het gebouw werd voorzien. Een badkamer bevond zich vermoedelijk boven de keuken. De twee slaapkamers op de eerste verdieping werden aangevuld met drie slaapkamers op de tweede verdieping, binnen de contouren van de hoofdbouw.