Villa in cottagestijl, gebouwd in opdracht van Léon Van Eecke, naar een ontwerp uit 1951 van architect Pierre Viérin dat representatief is voor zijn naoorlogse oeuvre, voor zover gekend. De villa maakt deel uit van de wijk De Sterre die aangelegd werd rond 1930 naar een urbanisatieplan van architect Fritz Coppieters maar die voornamelijk na de Tweede Wereldoorlog homogeen bebouwd werd met grote villa’s in neotraditionele stijl en cottagestijl, tussen de Kortrijksesteenweg, de Oudenaardsesteenweg en de De Pintelaan. Deze wijk omvat ook de Karel van de Woestijnestraat en de Maurice Maeterlinckstraat.  

De woning is vrijstaand ingeplant in de breedte van het perceel, op een quasi vierkante plattegrond met rechthoekige uitbouw vooraan. De tuin is aangelegd met gemengde heesterbeplanting en decoratieve plantvakken afgezet met buxus, en wordt langs de straatzijde afgesloten door een sierhaag van haagliguster. Aan die zijde bevindt zich ook een oprit met bewaarde lage bakstenen hekpijlers en een rijspoor in zandsteen platines.

De twee bouwlagen van de woning zijn gevat onder een complex, overkragend dak bestaande uit een centraal tentdak met snijdende lagere zadeldaken: aan de zijkanten één, achteraan twee, en aan de straat één met verspringende nok maar met een gemeenschappelijk dakvlak. Deze voorbouw geeft de villa een asymmetrisch, pittoresk karakter, net zoals de verschillende hoogte van de snijdende zadeldaken in de zijgevels. De achtergevel daarentegen verraadt het vrij regelmatige, symmetrische karakter van de woning. De vier gevels worden gekenmerkt door puntgevels, een combinatie van twee verschillende puntgevels aan de voorzijde, twee identieke puntgevels aan de achterzijde en één aan de zijkanten.

De dakbedekking bestaat uit rode tegelpannen en het centrale tentdak wordt bekroond door een hoog oprijzende schoorsteen in decoratief metselwerk. Het gevelparement op de begane grond bestaat ook uit metselwerk (“briques des Flandres”, volgens de bouwplannen) met breuksteen voor de uitsprong aan de voorzijde. De plint is opgebouwd uit witsteen die ook gebruikt is voor de omlijstingen van de muuropeningen in de voorbouw en de binnenwanden van de portiek. Het gevelparement van de uitkragende bovenverdieping bestaat uit imitatievakwerk, contrasterend uitgewerkt in zwart en wit (volgens de bouwplannen respectievelijk eik en “enduit au mortier de bourre, blanche”). Bij de rechtertravee van de achtergevel wordt dit vakwerk doorgetrokken tot op de begane grond. Het overige schrijnwerk is in hetzelfde donkere hout uitgewerkt en wordt ingevuld met ruitvormig glas in lood. De voorzijde van de uitbouw in de voorgevel wordt geaccentueerd door decoratief (schuin en ruitvormig) imitatievakwerk en een erkervormig bovenvenster ter hoogte van het bureau.

De woning is volgens de bouwplannen deels onderkelderd. Op de begane grond bevinden zich aan de straatzijde een portiek, inkom, vestiaire, WC en hal. Die laatste geeft toegang tot de zuidelijk gelegen living die doorloopt van voor- tot achtergevel, en die in verbinding staat met de eetkamer in de noordoostelijke hoek achteraan. Tussen deze eetkamer en de inkom bevindt zich de keuken die van de eetkamer afgescheiden wordt door een inkom voor het dienstpersoneel. De planindeling boven sluit sterk aan op die van de begane grond: ter hoogte van de living bevinden zich twee slaapkamers met ertussen een gemeenschappelijke badkamer, boven de eetkamer is een derde slaapkamer en juist boven de keuken de kamer van de dienstmeid (“chambre domest.”). Vooraan bevindt zich sanitair en een klein bureau ter hoogte van de portiek.

In de noordoostelijke hoek van het perceel bevindt zich nog een vrijstaande garage onder zadeldak, waarvan de gevel- en dakuitwerking aansluiten op die van de villa.