Dit burgerhuis, dat zowel met haar gevelindeling, als materiaalgebruik onder invloed van de art nouveau loskomt van de neoklassieke, strakke standaardindeling werd in 1909 gebouwd door Camiel Focquet-Fassart. Deze bezat een aannemersbedrijf dat gevestigd was in Sint-Amandsberg, met een hoge tewerkstellingsgraad van wel 55 werknemers in 1903. Het bedrijf heeft verschillende gebouwen in de wijk gebouwd, waaronder woningen in de Aannemersstraat (nummers 16, 36, 58-60 en 72), Bouwmeestersstraat (nummer 29) en Scheldestraat (nummers 14-28 en 107-113).

Vermoedelijk stond Focquet-Fassart zelf in voor het ontwerp van de woning. Behalve het eclectische ensemble in de Scheldestraat 14-28 en 107-113 kregen alle gekende woningen die door Focquet-Fassart gebouwd werden een ontwerp in art-nouveaustijl of minstens met art-nouveau-inslag.

Nummer 74 vormt het eindpunt van een aaneengesloten rij van laat-19de-eeuwse middelhoge gevelpartijen die overwegend bepleisterd en in neoclassicistische stijl vormgegeven zijn. Links van nummer 74 schakelt het straatbeeld over naar 20ste-eeuwse baksteenarchitectuur. De woning sluit qua stijl, materiaalgebruik en volumetrie perfect aan bij de woning aan de rechterzijde, maar contrasteert met de woningen aan de linkerzijde.

De rijwoning telt twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat, onderaan afgelijnd met een houten geprofileerde kroonlijst op modillons. De lijstgevel op een hardstenen plint is opgebouwd uit een parement van witte geglazuurde baksteen, horizontaal geritmeerd door parallelle banden van rood geglazuurde baksteen. Het gevelvlak is ingedeeld in twee ongelijke traveeën en al het originele houten schrijnwerk is bewaard. Op de gelijkvloerse verdieping is in de rechtertravee boven twee hardstenen treden een houten deur met glas-in-loodpanelen achter een smeedijzeren rooster uitgewerkt onder een vast bovenlicht met glas-in-loodinvulling. De deuropening is bovenaan afgewerkt met een hardstenen latei op consoles. Links daarvan verlicht een breed rechthoekig venster met guillotineraam de gelijkvloerse verdieping. De latei bestaat uit een I-ligger versierd met rozetten, langs beide uiteinden ondersteund door consoles met cirkelvormige ornamenten. De overgang met de verdieping wordt gemarkeerd door een hardstenen puilijst waaronder een fries van geglazuurde reliëftegels aangebracht is. De verdieping wordt gedomineerd door een balkon met smeedijzeren balustrade, ondersteund door twee gedecoreerde consoles. Een vensterdeur geflankeerd door twee smalle vensters geeft toegang tot dit balkon. Alle gevelopeningen op deze verdieping zijn korfboogvormig en zijn bovenaan afgewerkt met een rollaag tussen witstenen elementen met cirkelvormige motieven. In de rechtertravee is een T-raam uitgewerkt met een tegeltableau met bloemenpatroon in art-nouveaustijl in de borstwering. Op de tweede verdieping zijn twee korfboogvormige vensters aanwezig, bovenaan versierd met een rollaag van afwisselend witte en rode steen op gesculpteerde witsteen. Het zesledige linkerraam en het T-raam in de rechtertravee hebben beiden geglazuurde reliëftegels in de borstwering.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de deur betreedt men de inkomhal met trap. Aan de linkerzijde staat de salon langs de straatzijde in enfilade met de eetkamer en veranda. Achter de traphal is naast de koer een smallere lage aanbouw aanwezig waarin de keuken, bijkeuken, toilet en bergruimte ingericht zijn. Planmateriaal van de bovenverdiepingen is niet voorhanden, er kan van uitgegaan worden dat hier de slaapkamers ingericht zijn.