Dit burgerhuis in een art-nouveaugetinte stijl werd in 1909 ontworpen door architect Henri Vaerwyck-Suys. De opdrachtgever was Leo Droesbeke, gepensioneerd onderwijzer en woonachtig op de Ouden Brusselschesteenweg 19 in Ledeberg. De handtekening van de architect is niet enkel terug te vinden in de originele bouwaanvraag uit 1910, maar ook in de inscriptie naast de voordeur: “H. VAERWYCK-SUYS/ BOUWKUNDIGE/ ST AMANDSBERG”.

Henri Vaerwyck-Suys heeft verschillende gebouwen in Sint-Amandsberg op zijn naam staan, bijvoorbeeld aan de Land van Waaslaan. Hij was onder meer actief in de jaren 1930 en tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Hij is vooral gekend voor het ontwerpen en herstellen van religieuze architectuur. In zijn oeuvre zijn ook enkele burgerlijke projecten gekend, bijna allemaal in Oost-Vlaanderen te situeren. Hij hanteerde verschillende stijlen: behalve art nouveau, getuigen ontwerpen van een zakelijke vormgeving, art-decostijl of regionalisme.

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt aan de even straatzijde gekarakteriseerd door een gevarieerde vroeg-20ste-eeuwse rijbebouwing, met uitkragende gevelelementen zoals balkons en erkers. Nummer 64, voorzien van een uitkragende erker, integreert zich in deze straatwand.

De rijwoning telt twee traveeën en drie bouwlagen boven een souterrain en onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel staat op een hardstenen plint en is bovenaan afgeboord met een houten kroonlijst. De vroegere afwerking met schijnvoegen van het souterrain en de verhoogde begane grond – zoals weergegeven op de bouwplannen – is niet langer bewaard. Het gevelvlak wordt horizontaal geritmeerd door parallelle banden en fijne lijsten. De licht vooruitspringende, smalle deurtravee rechts vormt een verticaal accent, waarachter de traphal schuilgaat. Onderaan in de brede linker venstertravee is een recente garagepoort uitgewerkt, hier bevonden zich volgens het bouwplan twee rechthoekige souterrainvensters. Daarboven wordt de verhoogde begane grond verlicht door twee identieke gekoppelde rondboogvensters. De tussenstijl is versierd met art-nouveaumotieven en wordt daarboven gemarkeerd door een gesculpteerde console die de halfronde houten erker van de eerste verdieping ondersteunt. De halfronde basis van de erker wordt gedragen door een hardstenen plaat en is voorzien van een decoratief uitgewerkte borstwering. De raampartij van de erker is driezijdig uitgewerkt, voorzien van houten tussenstijlen. De erker wordt bekroond met een uitkragend, gebogen balkon afgesloten met een smeedijzeren balustrade, toegankelijk via een korfboogvormig deurvenster. Boven dit venster is een decoratieve, geprofileerde druiplijst aanwezig, die is doorgetrokken over de volledige gevelbreedte, en zo doorloopt tot de lekdrempels van de gekoppelde rondboogvensters bovenaan de deurtravee. De deurtravee wordt op de eerste en tweede verdieping verlicht met identieke, getoogde vensters, verlevendigd met art-nouveaugetinte motieven in de borstweringen. Boven deze vensters zijn net als bij de rondboogvensters op de verhoogde begane grond decoratieve booglijsten aangebracht, waarvan de uiteinden omlopen om bolmotieven. Onderaan is een houten, rechthoekige vleugeldeur met smeedijzeren roosters voor de beglazing uitgewerkt onder een vast korfboogvormig bovenlicht. Al het vensterschrijnwerk is vernieuwd, naar historisch model.

De architect gaf de woning volgens de bouwplannen een enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trappartij waarlangs men zowel het souterrain als het woonniveau kan bereiken. In het souterrain is langs de straatzijde de eetplaats voor het dienstpersoneel ingericht, met langs de tuinzijde de keuken met washuis. Achteraan wordt het souterrain in een smallere aanbouw aangevuld met een toilet, kolenberging en bergruimte. De verhoogde begane grond omvat een salon langs de straatzijde die in een open verbinding staat met de eetkamer langs de tuinzijde. In een smallere aanbouw die in verbinding staat met de eetkamer is een bibliotheek voorzien. Door de trap aan de straatkant te situeren, kon de architect de eetkamer perceelsbreed uitwerken. Van de verdiepingen zijn geen plannen beschikbaar, vermoedelijk zijn hier de slaapkamer ingericht en dienstruimtes op de zolder.