Dit ensemble van twee burgerhuizen, met elementen uit de art-nouveaustijl, zoals de geglazuurde reliëftegeltableaus, werd in 1911 ontworpen in opdracht van Jules Lippens, die in de Brabantdam 88 in Gent woonde. De aannemer was Camiel Focquet-Fassart. Focquet-Fassart bezat een aannemersbedrijf dat gevestigd was in Sint-Amandsberg, met een hoge tewerkstellingsgraad van wel 55 werknemers in 1903. Het bedrijf heeft verschillende gebouwen in de wijk gebouwd, waaronder woningen in de Aannemersstraat (nummers 16, 36, 72 en 74), Bouwmeestersstraat (nummer 29) en Scheldestraat (nummers 14-28 en 107-113).

Vermoedelijk stond Focquet-Fassart zelf in voor het ontwerp van de woning. Behalve het eclectische ensemble in de Scheldestraat 14-28 en 107-113 kregen alle gekende woningen die door Focquet-Fassart gebouwd werden een ontwerp in art-nouveaustijl of minstens met art-nouveau-inslag.

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gekarakteriseerd door een gevarieerde vroeg-20ste-eeuwse rijbebouwing van middelhoge, voornamelijk bepleisterde woningen, verlevendigd door erkers of balkons. Nummers 58 en 60 vallen met hun geglazuurde gevelparement en art-nouveaudecoraties op in het straatbeeld, maar sluiten qua volumetrie goed aan bij de naastliggende woningen.

Het ensemble bestaat uit twee identieke rijwoningen van twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat, onderaan afgeboord met een zware geprofileerde houten kroonlijst op modillons, waarboven op de boordplank telkens een diamantkop aangebracht is. De lijstgevels op een hardstenen plint met voetschraper zijn opgebouwd uit een wit geglazuurd baksteenparement, verlevendigd met horizontale parallelle banden van rode geglazuurde stenen. Opmerkelijk genoeg lopen zowel de kroonlijst als de parallelle horizontale banden niet ononderbroken door over beide woningen zoals bij ensembles gebruikelijk is, nummer 60 verspringt licht hoger. Het gevelvlak is ingedeeld in twee ongelijke traveeën waarbij alle vensters ingevuld zijn met recent schrijnwerk. De gelijkvloerse gevelopeningen zijn rechthoekig met gebogen schouderstukken in de bovenhoeken. Het venster aan de linkerkant wordt overspannen door een I-ligger, versierd met rozetten. De houten deur rechts daarvan heeft smeedijzeren roosters voor de beglazing en een vast bovenlicht onder een natuurstenen latei. De hardstenen puilijst markeert de overgang met de eerste verdieping. Aan de rechterzijde heeft het rechthoekige venster een geglazuurd reliëftegeltableau met een bloemenpatroon in de borstwering. Bovenaan steunt een I-ligger versierd met rozetten op twee vierkante consoles, waarboven in het parement een getoogde rollaag van afwisselend witte en rode stenen voorzien is. Aan de linkerzijde domineert een houten rechthoekige erker op twee gesculpteerde consoles het geveluitzicht. De erkerpartij is langs alle zijden opengewerkt met gekoppelde ramen die in de borstwering en stijlen versierd zijn met geprofileerde vlakken en diamantkoppen. De erker wordt bovenaan afgesloten met een geprofileerde kroonlijst waarop een ijzeren balustrade aangebracht is. Bij nummer 58 is de kroonlijst ingekast en bij nummer 60 is de originele balustrade vervangen door een recent model. Op de tweede verdieping geeft een deurvenster uit op het balkon, in de rechtertravee is het venster in de borstwering versierd met een geglazuurd reliëftegeltableau dat een rolwerkcartouche tussen heraldische leeuwen verbeeldt. Beide openingen zijn getoogd en afgewerkt met een rollaag tussen natuurstenen aanzetstukken.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen beide woningen een identieke conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. Aan de linkerzijde staat een voorkamer in verbinding met een smallere achterkamer. In een smallere lage aanbouw naast de koer zijn vermoedelijk de keuken, bijkeuken, toilet en bergruimte ingericht. Van de bovenverdiepingen is geen planmateriaal beschikbaar, waarschijnlijk zijn hier de slaapkamers ingericht.