Dit burgerhuis in neoclassicistische stijl werd in 1911 gebouwd door het bouwbedrijf van de Gebroeders Goetgeluck. Vermoedelijk stonden zij ook zelf in voor het ontwerp. Opdrachtgever was Ch. Heylbroeck, die toen in de Bouwmeesterstraat 15 in Sint-Amandsberg woonde. De Gebroeders Goetgeluck hebben in dezelfde straat ook de identieke woningparen nummers 44 tot 50, en 52 en 56 op hun naam staan. Voor al deze woningen heeft de ontwerper zich laten inspireren door het neoclassicisme.       

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gekarakteriseerd door een gevarieerde vroeg-20ste-eeuwse rijbebouwing van middelhoge, voornamelijk bepleisterde woningen, verlevendigd door erkers of balkons. Nummer 68 sluit daarom qua stijl, materiaalgebruik en volumetrie perfect aan bij dit straatbeeld.

De rijwoning telt twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen boven een souterrain, onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met recent vensterschrijnwerk staat op een hardstenen plint en wordt bovenaan afgelijnd door een houten kroonlijst met tandlijst en gedecoreerde voluutconsoles. Het gevelvlak wordt horizontaal geritmeerd door de aanwezigheid van imitatiebanden over alle verdiepingen, hardstenen lekdrempels en friezen met blokpatroon. De woning is ingedeeld in twee ongelijke traveeën, waarbij alle gevelopeningen rechthoekig zijn, op de getoogde vensters van de tweede verdieping na. In de rechtertravee rust de houten vleugeldeur met smeedijzeren roosters voor de beglazing op twee hardstenen treden, waarnaast een gietijzeren voetschraper in de plint geplaatst is. Het bovenlicht wordt van de deuropening afgescheiden door een geprofileerde waterlijst, aan beide uiteinden ondersteund door gecanneleerde voluutconsoles. In de linkertravee is onder een hardstenen latei het souterrain venster uitgewerkt, langs de zijkanten versierd met diamantkoppen. Daarboven verlicht een venster de bel-etage, waarvan de borstwering versierd is met geprofileerde panelen. Het venster wordt bovenaan geflankeerd door twee gecanneleerde, uitgelengde consoles waarop de rechthoekige houten erker rust. Deze is versierd met geprofileerde panelen en wordt bovenaan afgesloten door een geprofileerde kroonlijst. In de rechtertravee is een venster versierd met een geprofileerde omlijsting met oren en centrale gedecoreerde sluitsteen, waarbij de borstwering versierd is met geprofileerde panelen. Op de tweede verdieping geeft een deurvenster uit op het balkon met recente balustrade bovenop de erker. In de rechtertravee is de borstwering van het venster versierd door een spiegel met guttae. Beide gevelopeningen zijn bovenaan afgewerkt met een geprofileerde omlijsting op doorgetrokken imposten, centraal onderbroken door een identieke gedecoreerde sluitsteen.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de vestibule die met korte steektrappen uitgeeft op het souterrain- en het bel-etageniveau. Aan de linkerzijde staat op het souterrainniveau een eetkamer langs de straatzijde in verbinding met de keuken die uitgeeft op de koer. Achter de traphal herbergt een smallere lage aanbouw  de bijkeuken en het toilet. De linkerzijde van de bel-etage bestaat uit het salon langs de straatzijde dat in verbinding staat met een tweede salon die uitgeeft op een overdekt terras. De rechterzijde van de bel-etage wordt volledig ingenomen door de traphal, waarachter zich een bureel en badkamer in de aanbouw bevinden. De verdiepingen zijn identiek ingedeeld, waarbij de traphal uitgeeft op een gevelbrede voorkamer en een smallere achterkamer die met elkaar in verbinding staan. Op de tweede verdieping is deze voorkamer nog eens ingedeeld tot twee kleine kamers met een scheidingsmuur. Verder is de rechterzijde van de woning onderkelderd.