Dit burgerhuis in neoclassicistische stijl werd in 1911 ontworpen in opdracht van Alfons Van den Bussche, die een “magazijn van vensterglas” uitbaatte en toen in de Belgradostraat 63 in Gent woonde. Bouwheer Van den Bussche heeft meerdere woningen in de Aannemersstraat laten bouwen, waaronder ook de nummers 8, 18, 28-30, 32 en 173. Met nummer 173 vertoont dit gevelontwerp sterke gelijkenissen.

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gekarakteriseerd door een gevarieerde, vroeg-20ste-eeuwse rijbebouwing van middelhoge, voornamelijk bepleisterde woningen, verlevendigd door erkers of balkons. Nummer 42 sluit qua stijl, materiaalgebruik en volumetrie aan in dit straatbeeld.

De rijwoning telt twee traveeën en drie bouwlagen onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel staat op een hardstenen plint en wordt bovenaan afgelijnd door een houten kroonlijst met tandlijst en voluutvormige modillons. Het gevelvlak is ingedeeld in een smalle deurtravee aan de linkerzijde en een brede venstertravee rechts daarvan. Het ontwerp van de venstertravee is opgevat als een risaliet, waarbij het uitspringende gevelvlak op de gelijkvloerse verdieping visueel de sokkel vormt voor de twee kolossale pilasters die de bovenverdiepingen flankeren. De pilasters staan op postamenten, zijn ter hoogte van de schacht versierd met een band met schijfornamenten en zijn bovenaan afgewerkt met Dorische kapitelen die de modillons onder de kroonlijst lijken te ondersteunen. De gelijkvloerse verdieping van de venstertravee bevat twee identieke rondboogvensters, voorzien van een doorgetrokken hardstenen lekdrempel en bovenaan afgewerkt met een doorgetrokken geprofileerde omlijsting. Alle overige muuropeningen zijn rechthoekig. Op de eerste verdieping wordt de venstertravee gemarkeerd door een houten, rechthoekige erker, waarvan de gedecoreerde consoles de sluitstenen van de onderliggende vensteromlijstingen vormen. De erker is langs alle zijden opengewerkt en is zowel in de borstwering, stijlen als het hoofdgestel versierd met geprofileerde vlakken en casementen. Bovenaan is de erkerpartij afgewerkt met een geprofileerde kroonlijst die ondersteund wordt door modillons. Een decoratieve smeedijzeren balustrade schermt het bekronende balkon af, dat toegankelijk is via een deurvenster. Dit venster is voorzien van een geprofileerde latei, die is doorgetrokken over de volledige gevelbreedte en zo ook de latei vormt van het venster in de deurtravee. De bovenvensters van de deurtravee zijn beide voorzien van een geprofileerde lekdrempel en casementen in de borstwering; het venster op de eerste verdieping is omlijst met platte banden onder een geprofileerde latei. Al het vensterschrijnwerk is vernieuwd. De rechthoekige houten deur met gietijzeren roosters voor de beglazing is wel bewaard en is uitgewerkt onder een tandlijst en vast bovenlicht. De deur is bereikbaar via twee hardstenen treden; de flankerende voetschraper in de plint is verdwenen.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. Aan de rechterzijde staat de salon langs de straatzijde in verbinding met een tweede salon, vermoedelijk gebruikt als eetkamer, die uitgeeft op een veranda. Achter de traphal is een smallere lage aanbouw aanwezig waarin de keuken, wasruimte, toilet en bergruimte ingericht zijn. Op de eerste verdieping geeft de traphal uit op een gevelbrede slaapkamer langs de straatzijde en een smallere slaapkamer achteraan. Vermoedelijk heeft de bovenliggende verdieping dezelfde indeling meegekregen. Verder is de woning deels onderkelderd.