Dit burgerhuis in neoclassicistische stijl werd in 1912 ontworpen door en in opdracht van aannemer J.B. De Landsheere, wonende in de Lange Violettestraat 285 te Gent. De familie De Landsheere heeft meerdere woningen laten bouwen in de Aannemersstraat, waaronder twee ensembles van twee burgerhuizen (nummers 10-12 en nummers 20-22).

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gekarakteriseerd door een gevarieerde, vroeg-20ste-eeuwse rijbebouwing. Waar bij de oneven straatzijde bijna uitsluitend vlakke gevelpartijen voorkomen, wordt het uitzicht van de even zijde gedomineerd door uitkragende gevelelementen zoals balkons en erkers. Nummer 24 sluit qua stijl, materiaalgebruik als volumetrie aan bij naburige panden.

De burgerwoning telt drie traveeën en drie bouwlagen boven een souterrain en onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel staat op een hardstenen plint en wordt bovenaan afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst op klossen. Het gevelvlak wordt horizontaal geaccentueerd door imitatiebanden op de verhoogde gelijkvloerse verdieping, en over de volledige gevel door doorgetrokken hardstenen lekdrempels, een geprofileerde puilijst en decoratieve lijsten, waaronder een band in bossage onderaan. De woning is opgevat als een enkelhuis en ingedeeld in drie, even brede traveeën met links de deurtravee en identieke gevelopeningen per verdieping. Het souterrain wordt verlicht met twee rechthoekige vensters, de verhoogde begane grond door twee getoogde vensters. De bovenverdiepingen zijn symmetrisch vormgegeven, waarbij nadruk wordt gelegd op de centrale travee van de eerste verdieping door een balkon op consoles, afgeschermd met een fraaie gietijzeren, gebombeerde balustrade. Het centrale deurvenster en de flankerende vensters van deze verdieping zijn getoogd uitgewerkt en gevat in een geprofileerde omlijsting, bekroond met een decoratieve voluutsluitsteen. De vensters hebben een casement in de borstwering. De tweede verdieping wordt geritmeerd door een reeks van drie vierkante vensters met geprofileerde omlijsting en vlakke spiegels in de borstweringen. Het schrijnwerk van de vensters werd volledig vernieuwd. In de linkertravee is een rechthoekige, houten vleugeldeur met smeedijzeren roosters voor de deurvensters bewaard. Het rechthoekige bovenlicht van de deur wordt door een sober geornamenteerde latei gescheiden van het tweede, getoogde bovenlicht, beide ingevuld met bewaard houten schrijnwerk.

De ontwerper gaf de woning een conventionele enkelhuisindeling mee, waarbij de gevelopzet de interieurindeling vertaalt. Via de voordeur betreedt men de inkomhal waarin men via een korte steektrap zowel het souterrain, als het woonniveau kan bereiken. Achter deze hal is op het souterrain een opeenvolging van een bijkeuken, toilet en kolenberging ingericht. De venstertravee biedt plaats aan een eetkamer voor personeel die verbonden is met de keuken die met een grote beglaasde wand opengewerkt is naar de tuin toe. Op de bel-etage wordt de volledige linkerzijde ingenomen door een traphal met achterliggend toilet. Aan de rechterzijde zijn twee salons in elkaars verlengde ingericht, waarvan deze langs de tuinzijde vermoedelijk als representatieve eetkamer dienst deed. Van de overige verdiepingen is geen historisch planmateriaal beschikbaar; er kan verondersteld worden dat zich hier de slaapkamers bevinden.