Dit burgerhuis werd in 1914 ontworpen in opdracht van Emiel Van Caneghem, die in de Hundelgemse Steenweg 13 in Ledeberg woonde, en uitgevoerd door aannemers A. Van Acker & M. De Wilde. De woning is qua materiaalgebruik en indeling geïnspireerd door de art nouveau.

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gekarakteriseerd door een gevarieerde bebouwing van vroeg-20ste-eeuwse rijwoningen. Waar bij de oneven straatzijde bijna uitsluitend vlakke gevelpartijen voorkomen, wordt het uitzicht van de even zijde gedomineerd door uitkragende gevelelementen zoals balkons en erkers. Nummer 6 sluit dankzij het kleurrijke baksteenparement, de erker en de kroonlijst aan bij de aanpalende woning (nummer 8).

De rijwoning telt drie bouwlagen boven een souterrain onder een asymmetrisch, pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De lijstgevel op hardstenen plint is opgebouwd uit een zichtbaar, geel baksteenparement, verlevendigd met horizontale parallelle banden van geglazuurde groene baksteen. Het gevelontwerp omvat de toegangsdeur, rechts op straatniveau, geflankeerd door het souterrainvenster, terwijl de verdiepingen één travee breed zijn en centraal gemarkeerd worden door een doorlopend, uitkragend gevelvlak, bekroond door een uitsprong van de houten kroonlijst met een gebogen fronton op langwerpige modillons. De meeste gevelopeningen zijn korfboogvormig, waarbij de bekronende ontlastingsboog verlevendigd wordt met groene geglazuurde baksteen en geschilderde witstenen aanzetstenen. Het souterrainvenster is schouderboogvormig uitgewerkt onder een rechte latei en een gelijkaardige ontlastingsboog, waarbij het boogveld versierd is met sobere, oranje geglazuurde wandtegels. De bel-etage wordt verlicht door twee identieke gekoppelde vensters, waarvan de penant bekroond wordt door een gesculpteerde witstenen console die de bovenliggende driezijdige houten erker ondersteunt. De erkerpartij is opengewerkt met rechthoekige vensters en is in de borstweringen versierd met geprofileerde panelen. Bovenaan ondersteunen modillons een uitkragende houten kroonlijst. Daarboven verlicht een breed venster de tweede verdieping. Al het vensterschrijnwerk is vernieuwd. Wel is de houten deur bewaard, voorzien van smeedijzeren deurroosters, bereikbaar via een hardstenen trede en geplaatst in een verdiepte omlijsting onder een ontlastingsboog, identiek aan deze van de vensters. Links van de deur is een voetschraper ingewerkt in de plint.

De architect gaf de woning volgens de bouwplannen een enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trappartij die drie treden lagergelegen is. De linkerzijde van het souterrain bevat een eetkamer voor personeel langs de straatzijde met erachter de keuken die uitgeeft op een zenitaal verlichte ruimte, met bergruimte ernaast. Door de zeer ondiepe perceelsomvang konden in dit ontwerp geen buitenruimte of uitgebreide aanbouw met secundaire ruimtes voorzien worden. De opvallend brede traphal geeft via het bordes uit op een toilet. De bel-etage heeft een gevelbreed salon langs de straatzijde en een smallere representatieve eetkamer langs de achterzijde. Op de verdiepingen wordt deze indeling identiek herhaald, hier zijn de slaapkamers ingericht.