Dit burgerhuis in art-nouveaustijl met een vrije gevelindeling, die zo loskomt van de neoklassieke, strakke standaardindeling, werd in 1908 ontworpen. Opdrachtgever was Albert Geeraert, die toen al in de Bouwkundestraat (heden Bouwmeesterstraat) nummer 5 woonde. Geeraert had in 1905 ook een bouwaanvraag ingediend voor de woning in de Bouwmeestersstraat nummer 5 en in 1910 voor de woning in de Bouwmeestersstraat nummer 49.

Dit gedeelte van de Bouwmeestersstraat wordt gekenmerkt door een contrast tussen een even straatzijde met midden-20ste-eeuwse baksteenarchitectuur en een oneven zijde met een vroeg-20ste-eeuwse aaneengesloten bebouwing van middelhoge rijwoningen, veelal met bepleisterde gevelvlakken en uitkragende gevelelementen. Nummer 25 past zowel qua materialiteit als qua stijl en volumetrie goed in deze straatwand, maar valt met zijn vrije gevelindeling die typisch is voor de art nouveau op tussen de overige gevels met strikte neoclassicistische indeling.

De rijwoning telt drie bouwlagen en een souterrain onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde lijstgevel staat op een hardstenen plint met voetschraper en wordt bovenaan afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst op klossen. Het gevelvlak is ingedeeld in twee traveeën, waarbij deze van de verdiepingen verspringen ten opzichte van de onderliggende bouwlagen. Horizontale accenten worden gelegd door parallelle banden en inkepingen, en een decoratief fries. In de linkertravee is een rechthoekig souterrainvenster uitgewerkt met schouderbogen in de bovenhoeken, gevormd door een latei met zwierige art-nouveauversieringen. Een identieke latei overspant links daarvan de deuropening met houten vleugeldeur met smeedijzeren roosters voor de deurlichten en met roedeverdeling in het bovenlicht. Daarboven bevindt zich nog een rondbogig bovenlicht met bewaard houten schrijnwerk met roedeverdeling. Het bovenlicht heeft een geprofileerde omlijsting dat als Florentijnse boog vormgegeven is en identiek over het getoogde bel-etagevenster aan de linkerzijde doorloopt. Alle verdiepingsvensters zijn getoogd en zijn bovenaan bekroond met een doorlopende geprofileerde boogomlijsting. De vensters bevatten recent schrijnwerk en zijn in de borstwering versierd met een variatie aan spiegels. Op de eerste verdieping domineert een oorspronkelijke, houten driezijdige erker het gevelbeeld aan de rechterzijde. De erkerpartij op gedecoreerde halfronde console is aan elke zijde opengewerkt met gekoppelde houten ramen die in de borstwering en bovenpanelen versierd zijn met sober houtsnijwerk. Bovenaan wordt de erker afgelijnd door een kroonlijst op modillons, waarboven een smeedijzeren balkonbalustrade aangebracht is.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning ondanks de vrije vernieuwende gevelindeling toch een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal van waaruit een korte trap zowel naar het souterrain als naar het bel-etageniveau leidt. Op het souterrain bevindt zich een eetplaats voor personeel langs de straatzijde, die in verbinding staat met de achterliggende keuken. Achter de traphal is naast de koer een smallere lage aanbouw aanwezig waarin de bijkeuken, toilet en bergruimte ingericht zijn. De bel-etage wordt langs de rechterzijde volledig ingenomen door de traphal, waarnaast zich een salon langs de straatzijde en een eetkamer langs de tuinzijde bevindt. Van de bovenverdiepingen is geen planmateriaal beschikbaar. Er kan van uitgegaan worden dat hier de slaapkamers ingericht zijn.