Dit burgerhuis met een neoclassicistische gevelafwerking, voorzien van decoratieve elementen in art-nouveaustijl werd in 1911 in het kadaster geregistreerd in opdracht van Frans Broers - Weijns. Frans Broers-Weijns vroeg in 1911 ook de bouw van het hoekensemble op de Bouwmeestersstraat nummer 68-70 en Scheldestraat nummer 77-79 aan en van de woning op nummer 65 in de Bouwmeestersstraat.

Dit gedeelte van de Bouwmeestersstraat wordt gekenmerkt door een contrast tussen een even straatzijde met midden-20ste-eeuwse baksteenarchitectuur en een oneven zijde met een vroeg-20ste-eeuwse aaneengesloten bebouwing van middelhoge rijwoningen, veelal met bepleisterde gevels en uitkragende gevelelementen. Nummer 51 past zowel qua materialiteit als qua stijl en volumetrie goed in deze straatwand, en valt op door zijn art-nouveaugetinte versieringen.

De rijwoning telt drie bouwlagen onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel staat op een lage hardstenen plint met rechthoekige keldergaten en wordt bovenaan afgelijnd door een houten kroonlijst op gekoppelde modillons. Horizontale accenten worden gelegd door parallelle banden, een hardstenen cordon en geprofileerde waterlijsten. De verticaliteit wordt dan weer benadrukt door de lisenen die de tweede verdieping flankeren, versierd met verticale ornamenten en bekroond met een rozet tussen de modillons. De gelijkvloerse gevelopeningen zijn getoogd en deze op de bovenverdiepingen zijn rechthoekig, op de gelijkvloerse vensters na bevatten alle vernieuwd schrijnwerk. De benedenverdieping is ingedeeld in drie gelijke traveeën, waarbij aan de linkerzijde twee hardstenen treden naast een voetschraper in de plint naar een deur met deurrooster en bovenlicht leiden. Daarnaast verlichten twee identieke houten guillotineramen de gelijkvloerse verdieping. De bovenverdiepingen bevatten slechts één travee, waarbij het uitzicht van de eerste verdieping wordt gedomineerd door een driezijdige erker op gebogen aanzet. Deze erker betreft stilistisch gezien vermoedelijk een latere ingreep. Alle zijden zijn opengewerkt met gekoppelde vensters boven een doorgetrokken hardstenen lekdrempel, bovenaan wordt de erker afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst. De tweede verdieping is opengewerkt met een breed venster, waarboven een horizontale art-nouveaugetinte versiering is aangebracht.

Van de interieurindeling zijn geen bouwplannen beschikbaar.