Dit burgerhuis in art-nouveaustijl werd in 1909 ontworpen. Opdrachtgever was Alfred Bauwens die in de Toekomststraat 17 in Sint-Amandsberg woonde en actief was in de houthandel. De gevel heeft nog een zeer klassieke enkelhuisindeling, terwijl voor het materiaal en de sierelementen voor de art nouveau gekozen werd.

De woning maakt deel uit van een aaneengesloten, vrij heterogene bebouwing van rijwoningen uit de vroege 20ste eeuw en valt op door haar opmerkelijke gekleurde faiencetegels. Vanaf 1900 waren kleurrijke tegeltableaus opvallend aanwezig in het straatbeeld. Op grote schaal werden zij in alle kleuren en formaten op vraag van de bouwheer of architect gerealiseerd. Bij deze woning wordt het beroep van de bouwheer duidelijk weerspiegeld in de twee taferelen die het houthakkersbedrijf voorstellen in de deurtravee en in de drie panelen van de erker, waarbij het vervoer van boomstammen via scheepvaart- en spoorlijnverkeer geïllustreerd wordt. Boven de deur bevindt zich ook het jaartal 1910, en in de boogvelden van de bovenste vensters is er een tafereel van een landschap met zonsondergang en een pauw. 

De rijwoning telt drie bouwlagen onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat, onderaan afgelijnd met een houten kroonlijst op een keellijst. De lijstgevel op lage hardstenen plint met voetschraper en keldergaten is opgebouwd uit een wit geglazuurd baksteenparement, verlevendigd met parallelle banden van bordeaux geglazuurde bakstenen. Het gevelvlak is ingedeeld in twee traveeën, waarbij de nadruk gelegd wordt op de brede venstertravee aan de rechterzijde die als risaliet uitgewerkt is. De gelijkvloerse gevelopeningen zijn rondbogig, de verdiepingsvensters zijn rechthoekig met schouderbogen bovenaan. Al het raamschrijnwerk is recent maar vormgegeven naar historisch model. Aan de linkerzijde leiden twee hardstenen treden naar een houten deur met smeedijzeren roosters voor de deurlichten en een bovenlicht met roedeverdeling. Boven de deur is in het parement een geglazuurde kleurrijke wandtegelpartij met jaartal ‘1910’ uitgewerkt. Volgens de originele plannen was hier het opschrift ‘Villa Leocadie’ voorzien. In de venstertravee bevinden zich twee identieke vensters, bovenaan versierd met een geprofileerde hardstenen omlijsting die tot over de deuropening doorloopt. Boven de deur is in elke verdieping een identiek smal venster uitgewerkt met hardstenen latei op gebogen schouderstukken. De eerste verdieping van de venstertravee wordt gedomineerd door een driezijdige erker op een zware gedecoreerde hardstenen console. Alle zijden zijn opengewerkt met gekoppelde ramen, bovenaan is de erkerpartij afgelijnd met een houten geprofileerde kroonlijst op modillons en keellijst. Daarop is een recente balustrade aangebracht die het erkerbalkon afschermt waartoe een vensterdeur toegang geeft. Deze deurpartij bevindt zich in een terugliggend gevelvlak en is in de penanten versierd met een geglazuurde reliëftegel. Alle vensters zijn zowel in de borstwering als in het bovenliggende boogveld versierd met figuratieve wandtegeltableaus. Naast puur decoratieve taferelen, zoals een zonsondergang en pauw, wordt hierbij door de afbeelding van een houthakker en het trein- en bootverkeer ook verwezen naar het beroep van de eigenaar, namelijk houthandelaar.

De ontwerper gaf de woning volgens de bouwplannen ondanks het moderne gevelontwerp toch een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. Aan de rechterzijde staat de salon langs de straatzijde in verbinding met de eetkamer die uitgeeft op een veranda. Achter de traphal is naast de koer een smallere lage aanbouw aanwezig waarin een keuken, bijkeuken, toilet en bergruimte ingericht zijn. Van de bovenverdiepingen is geen planmateriaal beschikbaar. Er kan van uitgegaan worden dat hier de slaapkamers ingericht zijn. Verder is de woning deels onderkelderd.