Voor dit burgerhuis in neoclassicistische stijl, met integratie van sierelementen uit de art nouveau werd op 16 juli 1909 een bouwvergunning verleend. Architect Urbain Crommen ontwierp het in opdracht van Casemir Naudts. Crommen tekende gelijktijdig een identiek ontwerp voor de naastgelegen woning nummer 59 in opdracht van Clara Baudts, dat evenwel verschillend uitgevoerd werd ten opzichte van het plan.

Urbain Crommen ontwierp in de wijk verschillende woningen. Voorbeelden hiervan bevinden zich in de Bouwmeestersstraat (nummers 31 en 59) en in de Scheldestraat (nummers 56-58, 95 en 107-113). Deze woningen, die tussen 1906 en 1909 gebouwd werden, worden gekenmerkt door een uitgewerkte detaillering van de decoratieve elementen in de gevel. Het oeuvre van Urbain Crommen bevat hoofdzakelijk decoratieve eclectische woningen met verwijzingen naar de art-nouveaustijl. In deze wijk getuigen de ontwerpen van een overgangsfase, waarbij nog vastgehouden wordt aan de traditionele gevelindeling maar tegelijkertijd al geëxperimenteerd wordt met decoratieve elementen uit de art nouveau. Van zijn hand is verder ook het ontwerp uit 1909 voor zijn eigen woning in de Prinses Clementinalaan nummer 20 in Gent. Na dit project kreeg hij een aantal belangrijke opdrachten, waaronder de statige burgerhuizen in de Tentoonstellingslaan in Gent (nummers 34 en 95).

De woning maakt deel uit van een aaneengesloten, vrij heterogene bebouwing van rijwoningen uit de vroege 20ste eeuw.

De rijwoning telt drie bouwlagen onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde lijstgevel staat op een lage hardstenen plint met keldergat en wordt bovenaan afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst boven tandlijst. De nadruk in het gevelontwerp wordt gelegd op de brede venstertravee aan de linkerzijde. Deze is uitgewerkt als risaliet en wordt ter hoogte van de goot bekroond met een pseudo-fronton. Horizontale accenten worden gelegd door sets van in het pleisterwerk uitgewerkte, parallelle inkepingen en hardstenen cordons. Op de getoogde vensters van de tweede verdieping na zijn alle gevelopeningen rechthoekig. Deze bevatten alle recent vensterschrijnwerk. In de smalle deurtravee aan de rechterzijde leiden twee hardstenen treden naar een oorspronkelijke houten deur met smeedijzeren roosters voor de deurlichten en een bovenlicht met roedeverdeling. De deuropening is bovenaan bekroond met een geprofileerde lijst die tot over het gelijkvloerse venster doorloopt. De eerste verdieping wordt gedomineerd door een vernieuwde, houten driezijdige erker op smeedijzeren consoles. Alle zijden zijn opengewerkt met gekoppelde ramen, waarvan de borstwering en bovenpanelen versierd zijn met geprofileerde vlakken, en die bovenaan afgelijnd is met een geprofileerde houten kroonlijst. Rechts daarvan bevindt zich een smal venster versierd met een gestileerde spiegel in de borstwering en een bekronende geprofileerde lijst. De tweede verdieping wordt verlicht door twee vensters met spiegels in de borstwering en een bekronende, doorlopende geprofileerde lijst.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. De linkerzijde van de woning wordt ingenomen door een salon langs de straatzijde die in verbinding staat met de achterliggende eetkamer. Achter de traphal is naast de koer een smallere lage aanbouw aanwezig waarin een keuken, bijkeuken, toilet en bergruimte ingericht zijn. Van de bovenverdiepingen is geen planmateriaal beschikbaar. Er kan van uitgegaan worden dat hier de slaapkamers ingericht zijn. Verder is de woning deels onderkelderd.