Dit burgerhuis in art deco werd in 1932 ontworpen door architect Ernest Snoeck. Zijn handtekening vinden we terug in een inscriptie in de gevelsteen. De opdrachtgever was R. Vercuysse, die in de Dendermondsesteenweg 85 in Sint-Amandsberg woonde.

Snoeck was actief op verschillende terreinen. Van zijn hand kennen we burgerhuizen, winkels, villa’s, werkmanswoningen, en uitbreidings- en veranderingswerken. Voor burgerhuizen zien we voornamelijk ontwerpen in art deco en gematigd modernisme terugkomen, terwijl zijn ontwerpen voor villa’s eerder geïnspireerd zijn op Engelse landhuizen. Elementen die vaak in zijn ontwerpen terugkomen zijn afgeronde erkers, in zijn latere werk het gebruik van gele glazuurstenen in de gevels, en de voorliefde voor glasramen aangebracht in de bovenste geledingen van de ramen of in de traphal. Ook in dit ontwerp komt dit duidelijk naar voor. De woningen op nummer 111-113 en 121 verder op in de Wolterslaan vertonen grote gelijkenissen, en het daarnaast liggende pand, nummer 119, is eveneens van zijn hand.

Dit gedeelte van de Wolterslaan wordt gekenmerkt door interbellumarchitectuur met bakstenen parement. Nummer 127 sluit zowel qua stijl, materiaalgebruik als volumetrie aan bij dit straatbeeld.

De rijwoning telt twee bouwlagen onder een plat dak. Het gevelontwerp is duidelijk verticaal onderverdeeld in twee traveeën die verschillend vormgegeven zijn. De smalle rechtertravee bevat een recente deur tussen schuine dagkanten, van het bovenlicht met opmerkelijk convex glas-in-loodpaneel gescheiden door een uitkragende hardstenen latei. Het geheel is omlijst met een brede rechthoekige hardstenen kader en is toegankelijk via twee hardstenen treden. Daarboven is een smal venster uitgewerkt tussen getrapte dagkanten van zwarte bakstenen. Het recente raam boven een gehoekte borstwering bevat langs de binnenzijde de originele glas-in-loodpanelen. De latei is uitgewerkt als een uitkragende gecementeerde band waarboven een bekroning van geel baksteenparement boven het platte dak uitsteekt, geflankeerd door zwart siermetselwerk en afgedekt met nokpannen. De brede venstertravee aan de linkerzijde betreft een lijstgevel op hardstenen plint, opgebouwd uit een geel baksteenparement en bovenaan afgelijnd met een kroonlijst (recent vernieuwd). De gelijkvloerse verdieping wordt verlicht door een rechthoekig venster met hardstenen omlijsting, bovenop een hardstenen vensterdorpel met centrale afwatergeul. Dergelijke uitwerking van de vensterdorpel is een typisch element voor de gevelontwerpen van de architect. De bovenliggende verdieping wordt gedomineerd door een convexe erker, volledig opengewerkt met gekoppelde ramen. De erkerpartij wordt afgelijnd met een recente kroonlijst en is zowel onderaan als bovenaan afgewerkt met gecementeerde banden. De gekromde borstwering maakt verbinding met het vlakke gevelvlak door drie rechthoekige stenen langs weerszijden. Al het schrijnwerk in de venstertravee is recent.

De architect gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. Aan de linkerzijde bevindt zich de salon langs de straatzijde die met de eetkamer verbonden is door een wandopening geflankeerd door twee Dorische kolommen. Zowel de eetkamer als de traphal geven toegang tot de keuken met convexe erker die zich in een smallere lage aanbouw naast de koer bevindt. In deze aanbouw zijn achteraan nog een schotelhuis, toilet en wasruimte voorzien. Boven de keuken is een slaapkamer ingericht die toegankelijk is via het trapbordes. Op de verdieping geeft de traphal uit op een gevelbrede slaapkamer en een smallere slaapkamer achteraan. Verder is de woning deels onderkelderd.