Modernistische, halfopen bebouwing, gerealiseerd in opdracht van Etienne Elewaut naar een ontwerp van het Gentse architectenbureau BARO. De woning is representatief voor de brutalistische baksteenarchitectuur van dit bureau.

De bouwplannen dateren van augustus 1973 en waren getekend en nagezien door A.W., André Waumans, maar ondertekend door Eric Balliu. De bouwwerken vingen pas aan in november 1974. In het bouwdossier is briefwisseling bewaard waarin architect Balliu zich distantieerde van de uitvoering en aanklaagde dat deze gebeurde zonder de controle van een architect. De aanpalende halfopen bebouwing (nummer 8) is eveneens een ontwerp van Eric Balliu (BARO) uit 1976. Beide woningen vormen een ensemble dankzij hun gelijkaardige materiaalgebruik en overeenkomsten in de vormgeving.

Woning Elewaut is opgevat als een halfopen bebouwing, die een dynamische inwendige structuur van zeven splitlevels omhult. Vanaf de westelijke straatzijde oogt de woning als een relatief eenvoudig, tweelaags volume onder een hoog opgetrokken zadeldak (pannen). Aan de zuid- en oostzijde komt de dynamiek echter volledig tot uiting, namelijk door de getrapte schikking van strakke volumes onder platte daken, die achter het westelijke, hoger opgetrokken volume schuil gaan. Het zadeldak is immers achter de nok recht naar beneden afgewerkt, wat de sculpturaliteit van het geheel versterkt. Kenmerkend voor BARO is de integratie van de buitenruimte en de aanwezigheid van verschillende sferen en gradaties op het vlak van beleving en privacy. Zo doen meerdere platte daken dienst als dakterras, waarbij het laagste terras verbonden is met een terras en waterpartij op tuinniveau. De opvallende aanwezige groenaanleg en de hoge haag die het hoekperceel afboordt, versterken de privacy van de woning. Ook het hoger situeren van het leefgedeelte speelt met het contrast tussen openheid en intimiteit.

De woning is uitgevoerd in een roodbruin baksteenparement, gecombineerd met details in zichtbare beton, zoals uitkragende waterspuwers en cilindervormige waterputten, de kroonlijst, enkele vensterdorpels en het plafond van het inkomportaal. Dit ‘eerlijke’ materiaalgebruik is typerend voor BARO en sluit aan bij het brutalisme. Ook de strakke brievenbus is uitgevoerd in zichtbaar baksteenmetselwerk. Het hoogste dakterras wordt gemarkeerd door een eternietbuis die dienst doet als schouw en die ook in andere ontwerpen van BARO terug te vinden is. De waterspuwer in de zuidgevel is eveneens in een eternietbuis uitgevoerd. De gevels zijn geopend met rechthoekige vensters van verschillende grootte, weloverwogen geplaatst in overeenstemming met de achterliggende functies en de gewenste privacy. De geveltop in de zuidgevel wordt gemarkeerd door een groot driehoekig venster, dat in dialoog staat met de vormgeving van het volume. Het houten schrijnwerk van de vensters – volgens de bouwplannen in afzelia – is bewaard. De toegang tot de woning bevindt zich in de westgevel in een dieper gelegen portaal; in de zuidgevel is een bijkomende, afzonderlijke toegang voorzien tot de studio. Ook het schrijnwerk van deze deuren was voorzien in afzelia. De bouwplannen voorzagen ook de voor BARO typische, grote cirkelvormige klinken maar die werden vermoedelijk niet uitgevoerd.

De planindeling wordt – net als bij andere realisaties van BARO – gekenmerkt door een vloeiende ruimtewerking op basis van zeven splitlevels en een open karakter. De wisselende niveaus laten een weloverwogen lichtinval en zichten toe, en creëren een ruimtelijke variatie. De ontwerpen van BARO vertrekken bovendien steeds vanuit het gezinsleven en haar bewoners, zowel op het vlak van gebruik, beleving als circulatie.

In de zuidgevel bevindt zich een inrit tot het halfondergrondse niveau, dat volgens de bouwplannen de garage en een bergplaats omvat. Op straatniveau (west) situeren zich een inkomhal met toilet en een studio. Op de volgende splitlevel (oost) zijn een haardhoek en een zithoek ondergebracht, die in een open verbinding staan met de traphal. De haardhoek is voorzien van een ingewerkt, bakstenen haardmeubel. De zithoek geeft aan de zuidzijde uit op een dakterras. Dit terras leidt ten zuidoosten tot een lager gelegen terras op tuinniveau, dat volgens de bouwplannen ten noorden geflankeerd wordt door een ‘waterplas’. Op de volgende inwendige splitlevel (west) bevindt zich de eethoek met keuken en ontbijthoek, eveneens volgens een open plan. De trap leidt vervolgens tot een kinderslaapkamer met een kleine sanitaire cel (oost) en aansluitend een dakterras ten zuiden. Het nachtgedeelte omvat nog een hoger niveau (west) met de slaapkamer van de ouders en een badkamer. Een centrale trap geeft uit op het hoogste niveau dat een zolderruimte omvat en ten oosten leidt tot een dakterras.