Dit burgerhuis in art-decostijl met beaux-artsgetinte kenmerken werd in 1927 ontworpen door architect Maurice De Wilde. De echtgenote van de architect, Irma De Cleene, diende de bouwaanvraag in.

De Wilde woonde zelf in Sint-Amandsberg en heeft er verschillende woningen ontworpen tijdens het interbellum, waaronder ook het aanpalende pand op nummers 114-116 en de woning in de Wolterslaan nummers 103-105 met een gelijkende gevelindeling. Verder situeren zijn gekende ontwerpen zich binnen de art deco en de Nieuwe Zakelijkheid. Het ontwerp van de architect past binnen het straatbeeld van de Scheldestraat, dat gekarakteriseerd wordt door aaneengesloten interbellumwoningen in baksteenarchitectuur.

De rijwoning telt drie traveeën en drie bouwlagen onder een asymmetrisch pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De lijstgevel op een hardstenen plint is opgebouwd uit een rood baksteenparement, verlevendigd met bepleisterde vlakken, en wordt bovenaan afgelijnd door een houten kroonlijst. De gelijkvloerse verdieping bevat drie traveeën met rondboogvormige gevelopeningen. Aan de linkerzijde zijn twee identieke vensters boven een hardstenen cordon uitgewerkt. Aan de rechterzijde leidt een hardstenen trede naar een houten deur met sierlijk smeedijzeren deurrooster voor het deurlicht. De bovenzijde van de openingen is gevat binnen een gevelbrede bepleisterde strook die de overgang met de eerste verdieping markeert. De middelste opening is bovenaan versierd met bloemenguirlandes en een cartouche met vrouwenhoofd in een typische beaux-artsstijl. Deze versiering markeert de basis van de bovenliggende bow window die opengewerkt is met drie identieke rechthoekige gekoppelde vensters met bepleisterde tussenstijlen. Bovenaan wordt de erker boven een bepleisterde band afgelijnd door een geprofileerde bepleisterde kroonlijst waarop een balustrade geplaatst is. Een vensterdeur geflankeerd door twee identieke gespiegelde vensters geeft toegang tot het balkon. Deze gevelopeningen worden gescheiden door bepleisterde tussenstijlen en zijn bovenaan gevat binnen een doorlopende korfboog met gedecoreerde waterlijst en een cartouche. Het centrale gevelvlak van de bovenverdiepingen is opgevat als risaliet waarbij ook de kroonlijst gekornist is. Al het vensterschrijnwerk werd vernieuwd.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de inkomhal met trap. De linkerzijde wordt ingenomen door een salon langs de straatzijde die in enfilade staat met de eetplaats en de keuken met zenitale verlichting over de volledige breedte van de woning. Achter de keuken is naast de koer aan de rechterzijde een smallere aanbouw aanwezig waarin een wasruimte en toilet ingericht zijn. De bovenverdiepingen hebben een identieke indeling, waarbij de traphal uitgeeft op een gevelbrede slaapkamer langs de straatzijde en een smallere slaapkamer of zolder achteraan. Verder is de woning deels onderkelderd.