Dit ensemble van twee burgerhuizen in neoclassicistische stijl werd in 1908 ontworpen. De opdrachtgever was Adolf Roelandt, “entrepreneur de pavages”, die in de Toekomststraat 94 in Sint-Amandsberg woonde.

Dit gedeelte van de Scheldestraat wordt gekenmerkt door een homogene bebouwing van begin-20ste-eeuwse rijwoningen. Dit samenstel sluit een gevelrij van een twaalftal bepleisterde lijstgevels af.

Het symmetrische samenstel bestaat uit twee gespiegelde enkelhuizen met een centrale poortdoorrit die leidt naar een dieper gelegen werkhuis. Het ensemble telt drie bouwlagen onder een doorlopend pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels staan op een lage hardstenen plint en worden bovenaan afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst op gedecoreerde modillons. Horizontale accenten worden gelegd door parallelle banden op de gelijkvloerse verdieping, een fries van casementen onder de kroonlijst, geprofileerde waterlijsten en cordons. Op de getoogde poortopening na zijn alle gevelopeningen rechthoekig. De benedenverdieping van het ensemble is ingedeeld in vijf traveeën, waarbij een venster in de uiterste traveeën door een diamantkop bekroond wordt, daarnaast een houten deur met bovenlicht boven twee hardstenen treden naast een voetschraper. De deur van nummer 50 werd vernieuwd, net zoals de centrale garagepoort. De bovenverdiepingen van het samenstel zijn ingedeeld in drie traveeën, waarbij de centrale travee verdiept in het gevelvlak ligt, zodat ook de kroonlijst daarboven verspringt. Hier is per verdieping een identiek venster met geprofileerde omlijsting, spiegel op de borstwering en gedecoreerde sluitsteen aanwezig. De uiterste traveeën van de bovenverdiepingen zijn telkens identiek vormgegeven, waarbij de vensters van de eerste verdieping een geprofileerde omlijsting met gedecoreerde sluitsteen hebben en deze op de tweede verdieping tussen bewerkte posten gevat zijn. Op het aangepaste houten guillotineraam op de gelijkvloerse verdieping van nummer 52 na, werd al het schrijnwerk vernieuwd.

Evenals de gevelafwerking is de binnenindeling van de onderkelderde enkelhuizen volgens de bouwplannen van 1908 in elkaars spiegelbeeld ontworpen; langsheen de doorrit die bij nummer 52 hoort loopt de gang die halverwege wordt gedwarst door de bordestrap; op de begane grond scheidt de trap die toegankelijk is via de inkomhal achter de voordeur het salon aan de straatzijde van respectievelijk een bureel (nummer 52) en keuken (nummer 50). Achter beide woonhuizen was er een smallere uitbouw voorzien langsheen de perceelsgrens/muur voor de inrichting van nutsvoorzieningen, zoals keuken, schotelhuis, toilet en berging. De centrale doorrit gaf toegang tot een parallel aan de straat ingeplant en relatief groot werkhuis achteraan de tuin. Dit werkhuis hoorde volgens het bouwplan bij nummer 52, wat doet vermoeden dat de bouwheer hier woonde of er althans zijn zaak in wilde onderbrengen.