Dit ensemble van vier stadswoningen in baksteenarchitectuur werd volgens het kadaster in 1911 gebouwd in opdracht van de gemeente Sint-Amandsberg. De letters “SA” boven de centrale poort verwijzen nog naar de gemeente, die hier als bouwheer optrad. Deze poort met koetsdoorgang gaf oorspronkelijk toegang tot een achterliggend perceel met werkplaats of magazijn, dat achter de vier panden doorliep. Het ensemble vormt een harmonieus geheel binnen een vrij monotone, banale gevelwand.

Het ensemble van vier rijwoningen met drie bouwlagen volgt grotendeels het schema A-B-A-A’, waarbij type A’ de gespiegelde versie van type A is. De gevelrij is speels opgevat door de hoogte van de gevelopeningen telkens per travee te laten verspringen, en telkens een lage travee te laten afwisselen met een hoger uitgewerkte travee. Het geheel is gevat onder een doorlopend pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat, dat op de lage traveeën aansluit in de vorm van een leien pseudomansardedak waarin telkens een sobere houten dakkapel is uitgewerkt. De lijstgevels hebben een lage hardstenen plint en zijn ter hoogte van de lage traveeën bovenaan afgelijnd door een geprofileerde houten kroonlijst op modillons, bij de hoge traveeën is dit de dakoversteek die door kraagstukken wordt ondersteund. Het gevelparement bestaat uit rode baksteen, verlevendigd door banden van gesmoorde bakstenen ter hoogte van de onder- en bovendorpels van de vensters. Alle gevelopeningen zijn rechthoekig en worden boven een I-ligger met rozetten overspannen door een segmentboog. Al het vensterschrijnwerk werd vernieuwd.

Bij type A wordt de nadruk gelegd op de risaliterende hoge smalle deurtravee aan de rechterzijde. Onderaan leidt een hardstenen trede naast een verdwenen voetschraper naar een lage houten deur met deurklopper. De deur van de woning met nummer 17 werd vernieuwd en is versierd met siermetselwerk. Ter hoogte van de symmetrieas tussen nummer 21 en 23 is een verticaal spaarveld uitgewerkt met decoratief uitgewerkte hardstenen aanzetsteen met watergeul en bovenaan afgesloten door een segmentboog.

De woning nummer 19 (type B) werd breder opgevat en kent een licht verschillende vormgeving. In de risaliterende hoge poorttravee bevindt zich een tudorbogige poortopening bekroond door een hardstenen sluitsteen met het monogram ‘SA’. Deze sluit aan op een eenvoudige bakstenen fries onder een verspringende waterlijst. De linkertravee bestaat uit een venster aan de linkerzijde, aan de rechterzijde leidt een hardstenen trede naast een verdwenen voetschraper naar een deur. Beide openingen zijn gevat onder een hardstenen booglijst. De eerste verdieping wordt gekenmerkt door een getoogd spaarveld waarin twee identieke gekoppelde vensters uitgewerkt zijn. In de poortopening bevindt zich een houten dubbele poort met deurkloppers, in de deuropening bleef de houten voordeur met klopper en bovenlicht bewaard.

Van de interieurindeling zijn geen plannen beschikbaar.