Dit ensemble van drie burgerhuizen in een art-nouveaugetinte stijl werd gebouwd conform een in 1906 goedgekeurde bouwaanvraag, ingediend door D. Baekelandt, die toen in de Stropkaai nummer 4 woonde. De nummers 11 en 13 zijn identiek, terwijl nummer 9 vergelijkbare kenmerken vertoont, maar opvalt door de risaliterende deurtravee.

De woningen met onregelmatige travee-indeling tellen drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De lijstgevels op hardstenen plint met parement uit gele baksteen worden bovenaan afgelijnd door een uitkragende, houten kroonlijst op smalle modillons. Bij de linkerwoning werd de kroonlijst vernieuwd. Het gevelparement wordt verlevendigd door het gebruik van rode baksteen, zoals voor horizontale parallelle banden en bij de rollagen boven de gevelopeningen. De overgang tussen de verschillende gevels wordt aangeduid door een verticaal verdiept gevelvlak dat bovenaan uitkraagt en de kroonlijsten van elkaar scheidt en eindigt op een bekronend witstenen, art-nouveaugetint ornament met organische vormgeving. Al het schrijnwerk werd vernieuwd.

Bij de linkerwoning ligt de nadruk op de smalle deurtravee aan de linkerzijde die met een extra halve bouwlaag boven de kroonlijst uitsteekt. Hier leiden op de benedenverdieping twee hardstenen treden naast een voetschraper in de plint naar een rondboogdeur, waarboven zich per verdieping telkens een rechthoekig venster onder een witstenen latei bevindt. De twee bovenste vensters worden geflankeerd door lisenen met gedecoreerde, witstenen basis en bekroning.

In de brede venstertravee aan de rechterzijde wordt de gelijkvloerse verdieping verlicht door een rondboogvormig tweelicht boven de hardstenen cordonlijst. Op de eerste verdieping is een breed rondboogvenster uitgewerkt en de tweede verdieping bevat een rechthoekig tweelicht.

De tweelingwoningen aan de rechterzijde van het ensemble zijn op de gelijkvloerse verdieping ingedeeld in twee traveeën, waarbij in de linkertravee twee hardstenen treden naast een voetschraper in de plint naar een rondboogdeur leiden. Rechts daarvan verlicht een getoogd venster boven een hardstenen cordon de gelijkvloerse verdieping. De bovenverdiepingen waren volgens de bouwplannen symmetrisch uitgewerkt met één centrale travee, waarbij zich op de eerste verdieping twee identieke, gekoppelde rondboogvensters bevonden. Het linkervenster werd uitgevoerd als een driezijdige erker, het rechtervenster is rechthoekig onder een I-ligger.  Beide erkers werden vernieuwd, alleen de geprofileerde console onderaan bleef bewaard. De tweede verdieping wordt doorbroken door een drielicht, zoals voorzien op de plannen.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen alle woningen een identieke, conventionele enkelhuisindeling mee, waarbij de ruimtes van de linkerwoning breder uitgevoerd zijn. De voordeur leidt naar de inkomhal met trap. De rechterzijde wordt ingenomen door een salon langs de straatzijde dat in verbinding staat met een eetkamer, die uitgeeft op een derde kamer, mogelijk een veranda. Bij de identieke woningen is naast de koer een smallere aanbouw aanwezig waarin een berghok, een keuken en een toilet ingericht zijn. De bredere linkerwoning heeft daarnaast achter de keuken nog een wasplaats en op het plan is ook een ‘jardinet’ of tuintje getekend. Van de bovenverdiepingen zijn geen bouwplannen beschikbaar, er kan van uitgegaan worden dat zich hier de slaapkamers bevinden. De huidige indeling van het interieur is niet gekend.