Dit ensemble van twee neoclassicistische burgerhuizen werd in december 1905 ontworpen in opdracht van Fr. De Meyer, die in de Zwijnaardsesteenweg 138 woonde. Op de plannen zien we ook de naam van G. De Meyer, die vermoedelijk instond voor het ontwerp.

Dit gedeelte van de François Benardstraat bestaat uit een gevarieerde, aaneengesloten bebouwing. Het ensemble valt op in het straatbeeld door zijn bouwhoogte.

Het ensemble bestaat uit twee identieke rijwoningen van twee traveeën en drie bouwlagen met souterrain, onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De bepleisterde en geschilderde lijstgevels met hardstenen plint worden bovenaan afgelijnd door een houten kroonlijst met tandlijst en klossen. Het gevelvlak met overwegend rechthoekige gevelopeningen is ingedeeld in een smallere deurtravee links en een licht risaliterende venstertravee rechts. Horizontale accenten worden gelegd door imitatiebanden op de gelijkvloerse verdieping en bij de rechtertravee en door cordons. Op de benedenverdieping leiden aan de linkerzijde naast een voetschraper twee hardstenen treden naar een houten vleugeldeur met deurroosters en een bovenlicht. Rechts daarvan is in de plint een souterrainvenster uitgewerkt met hardstenen omlijsting. De bel etage wordt verlicht door een venster met gedecoreerde spiegel in de borstwering. Beide gelijkvloerse gevelopeningen worden bekroond door een diamantkop. Het uitzicht van de eerste verdieping wordt gedomineerd door een houten, driezijdige erker op voluutconsoles. De erker is langs alle zijden opengewerkt met ramen die in de borstwering versierd zijn met geprofileerde vlakken en diamantkoppen en waarbij de tussenstijlen bekroond worden door consoles, die de houten, geprofileerde kroonlijst dragen. Bij de linkerwoning bleef het erkerschrijnwerk bewaard, bij de rechterwoning werd het mogelijk aangepast. Links van de erker is een getoogd venster met geprofileerde omlijsting onder een diamantkopvormige sluitsteen uitgewerkt. De borstwering van dit venster is versierd met een casement en wordt bekroond door een uitkragende, geprofileerde kroonlijst op consoles. Op de bovenverdieping is links een venster met gedecoreerde spiegel in de borstwering uitgewerkt binnen een geprofileerde omlijsting met een casement in het bovenvlak. Aan de rechterzijde wordt de erker bovenaan bekroond door een smeedijzeren balustrade waarop een deurvenster met een geprofileerde omlijsting, met casement in het bovenvlak uitgeeft. Al het vensterschrijnwerk werd vernieuwd, bij de rechterwoning naar historisch model.

De ontwerper gaf volgens de bouwplannen beide woningen een identieke conventionele enkelhuisindeling mee. De voordeur leidt naar de inkomhal, vanwaar korte steektrappen zowel naar het souterrain als naar het bel-etageniveau leiden. De rechterzijde van het souterrain wordt ingenomen door een eetplaats langs de straatzijde die in verbinding staat met een keuken en ‘schotelhuis’. Achter de traphal is een smallere aanbouw met een bijkomende ruimte en een toilet aanwezig. De linkerzijde van de bel etage wordt volledig ingenomen door de traphal. Rechts daarvan staan twee ruimtes met elkaar in verbinding, vermoedelijk de representatieve salon en eetkamer. Achter de traphal is in de aanbouw een toilet en vermoedelijk een badkamer ingericht. De bovenverdiepingen zijn identiek ingericht, waarbij de traphal uitgeeft op een gevelbrede voorkamer en een smallere achterkamer. De huidige indeling van het interieur is niet gekend.