Dit eclectische burgerhuis, gepositioneerd op de hoek van de straat, werd rond 1907 gebouwd in opdracht en naar ontwerp van architect Prosper Buyck. In dezelfde bouwaanvraag regelt hij ook de bouw van de naastgelegen hoekwoning met voordeur in de Muinklaan 1, waarmee deze woning een heterogeen ensemble vormt. Zijn ontwerp werd zo door zowel de Muinklaan, als de Arendstraat begrensd.

Het hoekhuis met de rode bakstenen gevel valt verder ook op als één van de weinige vroeg-20ste-eeuwse panden in de Muinkkaai, waarvan het straatbeeld hoofdzakelijk uit bepleisterde neoclassicistische gevels uit de tweede helft van de 19de eeuw bestaat. Anderzijds sluiten de woningen wel aan bij de vroeg-20ste-eeuwse bebouwing van de Muinklaan, die na het sluiten van de Gentse Dierentuin in 1904 geopend werd.

Van Prosper Buyck kennen we verschillende ontwerpen in Gent, en met name ook in de nieuwe wijk die hier na 1904 ontstond. Zijn oeuvre bestaat uit woningen in traditionalistische stijl en art deco, en ook is één ontwerp in modernistische stijl van hem bekend. In de Muinklaan zijn er nog meerdere ontwerpen (nummer 13, 15, 20 en 22) van de architect bekend met elementen uit de art nouveau. We zien dat hij de decoratieve elementen die kenmerkend zijn voor deze periode toepast, maar dat hij dit met mate doet. Onder de vensters van het pand in de Muinkkaai zullen zich net zoals bij de woningen in de Muinklaan oorspronkelijk tegeltableaus bevonden hebben.

De woning wijkt bijna onherkenbaar van het originele bouwplan af. Zo was er een balkon in plaats van erker voorzien, zijn er andere decoraties opgetekend en kwam de kroonlijsthoogte van de rechtertravee lager uit dan de naastliggende traveeën.

De zeer ondiepe hoekwoning telt drie traveeën en drie bouwlagen op souterrain, gevat onder een pannen zadeldak met nok parallel met de straat. De woning heeft een rijkelijk uitgewerkte representatieve lijstgevel langs de Muinkkaai en een sobere, smalle, bepleisterde zijpuntgevel langs de Arendstraat, die blind is met uitzondering van twee kleine zoldervensters. De voorgevel langs de Muinkkaai heeft een rood baksteenparement op een geschilderde, hardstenen plint en wordt bovenaan afgelijnd door een houten geprofileerde kroonlijst op modillons waaronder een brede bepleisterde band. Horizontale accenten in de gevel door hardstenen puilijst en door de witte sierbanden in de gevel, van geglazuurde bakstenen en witgeschilderde cementering. Rechthoekige muuropeningen op de begane grond en op de tweede verdieping, getoogde vensters op de eerste verdieping. De borstweringen en penanten van alle vensters zijn verlevendigd met terugliggende bepleisterde vlakken.

Onregelmatig vormgegeven gevel, met centraal de deurtravee en twee ongelijke venstertraveeën, waarbij de  nadruk ligt op de risaliterend uitgewerkte linkse travee, die door een erker is gemarkeerd. Op de begane grond zijn de muuropeningen voorzien van een geprofileerde natuurstenen latei. In de linkertravee zit een souterrainvenster in de plint, waarboven een venster de verhoogde gelijkvloerse verdieping verlicht. In de centrale travee zit een deur met gedeeld bovenlicht, en met een houten vleugeldeur met deurroosters. In de rechtertravee is de begane grond niet verhoogd; laag geplaatst venster met bovenlicht. Op de eerste verdieping zit in de geprononceerde linkertravee een driezijdige bepleisterde erker. De erker wordt bovenaan afgelijnd met een geprofileerde kroonlijst met keellijst, waarboven een terugliggende gesloten balkonbalustrade is opgebouwd, waarop een vensterdeur uitgeeft. In de andere traveeën zitten twee identieke vensters die bovenaan versierd zijn met een rollaag van afwisselend witte en zwarte geglazuurde bakstenen op twee hardstenen aanzetstukken. De tweede verdieping heeft drie identiek afgewerkte vensters, waarvan de linkse een deurvenster is. Al het vensterschrijnwerk is recent.

Gezien het opvallend ondiepe perceel was de ontwerper genoodzaakt de woning een onconventionele enkelhuisindeling mee te geven. Via de voordeur betreedt men de inkomhal die aan de rechterzijde uitgeeft op een spreekkamer. In de hal geven twee steektrapjes vervolgens uit op het souterrain aan de linkerzijde en de verhoogde gelijkvloerse verdieping waar via de traphal een salon aan de linkerzijde toegankelijk is. Van de overige verdiepingen zijn geen verdere bouwplannen beschikbaar.