Dit burgerhuis in art-decostijl werd in 1932 ontworpen door architect Ormond Bibauw. De opdrachtgever was de weduwe L. Waedemon, die toen in Patijntjestraat 67 woonde.

Architect Ormond Bibauw liet zijn gevelontwerp perfect inpassen in het straatbeeld dat wordt gekenmerkt door een volledig aaneengesloten bakstenen bebouwing waarbij gelijke bouwhoogtes, uitkragende gevelelementen, strakke art deco en modernistische stijl, en cementbepleistering dominante gevelkenmerken zijn.

Van de architect kennen we naast ontwerpen in een versoberde traditionalistische baksteenarchitectuur uit deze periode ook klassieke gevels, zoals het pand in neorococostijl in de Hofstraat 2, de neoclassicistische gevel in de Koningin Fabiolalaan 9 en de neorégencegevel in de Congreslaan 20/24 in Gent. De woningen verderop in de Paul Fredericqstraat, op nummer 85-87 en 89, kregen een sterk gelijkend gevelontwerp. Ook het hoekpand op nummer 79-81 vertoont grote gelijkenissen.

De rijwoning telt drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De lijstgevel met hardstenen plint is opgebouwd uit een parement waarin rood baksteenmetselwerk met simili-pierre wordt gecombineerd, en wordt bovenaan afgelijnd met een houten kroonlijst. Alle gevelopeningen zijn rechthoekig, bevatten vernieuwd vensterschrijnwerk, en hebben een hardstenen lekdrempel met afgeschuinde hoeken en watergeultjes. De benedenverdieping is ingedeeld in twee traveeën, waarbij in de linkertravee een deur met hardstenen trede, een houten deur met smeedijzeren rooster en deurlicht met structuurglas. De deur is gevat binnen getrapte dagkanten en wordt van het bovenlicht gescheiden door een bepleisterde, uitkragende latei die doorgetrokken is tot over het zijlicht links van de deur. In de rechtertravee verlicht een breed venster de gelijkvloerse verdieping. De overgang met de bovenverdiepingen wordt gemarkeerd door een puilijst met simili-pierre, waarin de lateien van de gevelopeningen met een tandlijst zijn versierd. De bovenverdiepingen zijn symmetrisch opgebouwd, waarbij een doorgetrokken erker, afgewerkt met simili pierre, gevat is tussen twee lisenen met art-deco-bas-reliëfs in de aanzetten, een verdiept verticaal vlak en een bepleisterde bekroning. De  driezijdige erker op geometrisch uitgewerkte console is langs alle zijden opengewerkt met gekoppelde vensters, zowel in de borstwering van de eerste verdieping als de bovenvlakken van de tweede verdieping versierd met een blokfries. De hoeken worden geaccentueerd door doorgetrokken lisenen met sobere geometrische versiering. In de borstwering van de vensters op de tweede verdieping zijn geprofileerde vlakken aangebracht.

Volgens de bouwplannen heeft de woning een conventionele enkelhuisindeling meegekregen. Via de voordeur betreedt men de opmerkelijk grote inkomhal die achteraan uitgeeft op het trappenhuis. De rechtertravee wordt ingenomen door een salon langs de straatzijde die in verbinding staat met een eetplaats. Achter de traphal is naast de koer een smallere lage aanbouw aanwezig waarin de keuken, bijkeuken en toilet zijn ingericht. De bovenverdiepingen zijn identiek ingedeeld, waarbij de traphal uitgeeft op een gevelbrede kamer langs de straatzijde en een smallere kamer en badkamer langs de tuinzijde. Verder is de woning volledig onderkelderd.