Deze twee burgerhuizen werden in 1931 als gespiegeld ensemble ontworpen in art-decostijl door architect Seraphin Caese. De opdrachtgever was A. Van de Wynckele, die in de Burgstraat 56 in Gent woonde. In 1985 werd nummer 91 door de toenmalige eigenaar verbouwd tot twee appartementen met garage. Ingenieur Roger Verbanck ondertekende de verbouwingsplannen. 

Architect Seraphin Caese liet zijn gevelontwerp perfect inpassen in het straatbeeld dat wordt gekenmerkt door een volledig aaneengesloten bakstenen bebouwing waarbij gelijke bouwhoogtes, uitkragende gevelelementen, strakke art deco en modernistische stijl, en cementbepleistering dominante gevelkenmerken zijn.

Het symmetrisch opgebouwde ensemble bestaat uit twee identieke rijwoningen van twee ongelijke traveeën in elkaars spiegelbeeld. De lijstgevels staan op een blauwe hardstenen plint en zijn opgebouwd uit drie bouwlagen onder een plat dak. De gevels worden afgelijnd door een brede kroonlijst met art-decogetinte, pseudo-fronton-bekroning, na 1985 afgeplat bij nummer 91. Er is een opvallend contrast in materiaalgebruik: de gelijkvloerse bouwlaag, de bovenliggende erker en balkonborstweringen zijn afgewerkt met een cementbepleistering met imitatievoegen, en de overige geveldelen hebben een baksteenparement decoratief uitgewerkt met verticaal geplaatste baksteen en lisenen.

De smalle deurtravee, die zich tegen de spiegelas van het ensemble bevindt, bevat ter hoogte van de gelijkvloerse bouwlaag een rechthoekige deur voorafgegaan door een afgeronde blauwe hardstenen dorpel, en is van een drieledig bovenlicht gescheiden door een uitkragend kalf. In de plint van nummer 93-97 is de voetschraper uit de halfronde opening verdwenen, bij nummer 91 is de opening dichtgemaakt. Hoewel de originele gevelplannen daarnaast telkens een garagepoort voorzien, is de bredere venstertravee bij nummer 93-97 opengewerkt met een rechthoekig venster. Alle gevelopeningen van de gelijkvloerse bouwlaag hebben boven de plint getrapte dagkanten bovenop afgeschuinde vlakken.

De middelste bouwlaag wordt gedomineerd door een rechthoekige erker in de venstertravee. Deze is regelmatig opengewerkt met verticale, rechthoekige vensters, terwijl op de originele geveltekening een breed venster voorzien was. In de deurtravee bevindt zich op deze bouwlaag een overluifeld, rechthoekig deurvenster in een verdiepte, getrapte omlijsting, dat uitgeeft op een balkon, dat aansluit bij de erker en voorzien is van een balustrade, geopend met kleine vierkante openingen. Het uitzicht van het balkon en de muuropeningen op de bovenste bouwlaag sluit hierbij aan. De rode draad in het gevelontwerp is het veelvuldige gebruik van het vierkantmotief in gridvorm, dit zowel in de openingen van beide balkonborstweringen, als in de voordeur en roedeverdeling van de ramen. Waar al het schrijnwerk van nummer 91 recent is, bewaart nummer 93-97 een houten deur, opengewerkt met een grid van vierkanten ingevuld met decoratieve, smeedijzeren tralies. Nummer 93-97 bewaart eveneens op de begane grond een houten vast raam met geometrische roedeverdeling in het bovenlicht, en ter hoogte van de erker enkelvoudige houten ramen.

De plattegronden zijn net zoals de straatgevels gespiegeld. Hierbij gaf de architect het interieur een conventionele enkelhuisindeling mee. Via de voordeur betreedt men de traphal die over de volledige diepte van het hoofdvolume doorloopt. Deze geeft uit op een achterkamer met zicht op de koer en een smalle achterbouw waar zich het sanitair en vermoedelijk de keuken bevinden. De ruimte langs de straatkant betreft volgens de originele tekeningen de garage. De bovenverdiepingen zijn identiek ingedeeld, waarbij het trapbordes toegang geeft tot een lager gelegen kleine ruimte langs de tuinzijde en tot een voor- en achterkamer. Hierbij geeft de voorkamer met erker uit op een kleinere kamer met balkon langs de straatzijde op de eerste verdieping. Op de tweede verdieping geeft de voorkamer uit op een balkon. Verder is de woning deels onderkelderd.