Kleine wederopbouwhoeve in regionalistische architectuur, gebouwd in de jaren 1920 ter vervanging van een hoeve die werd verwoest tijdens de Eerste Wereldoorlog. De hoevegebouwen in vierkantopstelling hebben opvallende puntgevels met decoratief baksteenmetselwerk.

Historiek

De vooroorlogse hoeve is al rudimentair weergegeven op de Ferrariskaart (1771-1778). De nauwkeurige weergave op de Atlas der Buurtwegen (1841) toont een dieper gelegen langgestrekte hoeve. Na de verwoesting tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in de jaren 1920, wellicht in de eerste helft van het decennium, ten noorden van de vooroorlogse hoeve een nieuwe hoeve gebouwd aan de Ploegsteertstraat. De kadastrale registratie van de wederopbouwhoeve gebeurde in 1926.

Beschrijving

De hoeve omvat vier bakstenen gebouwen rond een rechthoekige binnenkoer: het woonhuis aan de noordzijde (straatzijde), stallen aan de oost- en westzijde en de schuur aan de zuidzijde. De gebouwen worden gekenmerkt door zadeldaken (platte pannen) met dakranden op modillons, venster- en deuropeningen met betonnen lateien en bakstenen ontlastingsbogen, en trekankers in het baksteenmetselwerk.

De puntgevels van de hoevegebouwen worden geaccentueerd door sterk overkragende schouderstukken en baksteenfriezen langs de dakhelling. Aan de straatzijde wordt de aandacht getrokken door de puntgevel van de westelijke stalvleugel. De gevel bevat een gevelniskapel en twee flankerende rondboogvensters. De dorpels en uitkragingen zijn in gele baksteen, de rondbogen van de vensters afwisselend in rode en witte baksteen en de lijst en het kruis van de niskapel in witte baksteen.

De westelijke en oostelijke stalvleugels hebben respectievelijk in de achter- en voorgevel een dakkapel met laadopening. De voorgevel van de schuur bevat centraal de gevelhoge poort van de doorrit en de laterale poort van het wagenhuis. In de muren zijn verluchtingsspleten uitgespaard. De schuur wordt overdekt door een gordingenkap met driehoekspanten op bakstenen penanten.