Eengezinswoning met dokterspraktijk, gebouwd in opdracht van dokter Freddy Verbruggen, naar een ontwerp van Willy Verstraete uit 1979. De woning kwam tot stand na de sloop van twee arbeidershuizen op deze locatie.

De Gentse architect Willy Verstraete, in 1964 afgestudeerd aan het Hoger Instituut voor Architectuur en Stedenbouw Sint-Lucas in Gent, richtte in 1970 het interdisciplinaire bureau ARROW (Architecture & Engineering) op. Dit Gentse bureau hield zich bezig met ‘landschapsplanning, stedebouw, wegenis, architektuur, binnenhuis, engineering en industriële vormgeving’. De realisaties van Verstraete getuigen van een hedendaagse aanpak en sluiten aan bij de toenmalige architectuurtendensen zoals het postmodernisme.

De dokterswoning maakt deel uit van een rijbebouwing en omvat drie bouwlagen onder een met leien bedekt zadeldak (nok evenwijdig aan de straat). De straatgevel getuigt van een weloverwogen, beheerste compositie met een relatieve symmetrie, die een eerlijke vertaling vormt van de planindeling. De blinde middentravee, waarachter de traphal schuilgaat, wordt bekroond door een deels in het dakvlak doorlopend venster en wordt aan weerszijden geflankeerd door uitkragende gevelvlakken. Deze gevelvlakken worden bijkomend gemarkeerd door geprononceerde geveluitbouwen, namelijk met links een erker op de eerste verdieping en rechts een uitkragende borstwering van het bovenvenster, voorzien van een bloembak. Het parement is opgebouwd uit witgeschilderde baksteen, boven een lage plint van één rollaag gesinterde baksteen.

De straatgevel heeft een gesloten karakter. De aanwezige muuropeningen werden ingepast in overeenstemming met de nood aan privacy en lichtinval. De begane grond vormt een functionele sokkel met links een carport en de private toegang en rechts het professionele gedeelte met de wachtplaats aan de straatzijde. De inpandige carport is heden afsluitbaar met een rolgordijn, net zoals het geval is voor de dieper gelegen toegang tot de dokterspraktijk. Het venster van de wachtplaats springt vooruit, waarbij het uitspringende, halfhoge bakstenen muurtje aan de rechterzijde ruimte creëert voor een kleine bloembak. De vensters bewaren hun donker bruin houten schrijnwerk.

Volgens de bouwplannen werd in de achtergevel het bakstenen parement gecombineerd met wit geschilderde betonnen lateien. Het baksteenparement bleef aan deze zijde echter onbeschilderd. De achtergevel is sterk opengewerkt naar het zuidoosten met grote rechthoekige vensters en een strakke, beglaasde uitbouw centraal ter hoogte van de tweede verdieping en het dak. Ten oosten is een dakterras voorzien op de eerste verdieping, volgens de plannen bereikbaar via een betonnen buitentrap, afgesloten met een stalen, witgeschilderde balustrade.

Inwendig combineerde Willy Verstraete functionaliteit met een dynamische, deels open ruimtewerking rondom de centrale bordestrap, die een prominente plaats inneemt binnen het ontwerp. Volgens de bouwplannen bevinden zich op de begane grond behalve de carport en de private toegang tot de traphal ten oosten, een afzonderlijke toegang tot het professionele gedeelte met de wachtplaats aan de straatkant ten westen en de consultatieruimte aan de achterzijde. Aan de oostzijde is een éénlaagse uitbouw voorzien met een berg- en stookruimte, bekroond met een dakterras. Op de eerste verdieping strekt de leefruimte zich uit met ten noordoosten een verdiepte ‘haardkuil’ en ten zuidwesten de keuken. De bovenverdieping omvat een overloop die dienst doet als hobbyruimte en zich ontvouwt rondom een centrale vide. Aan de noordoostzijde bevinden zich twee slaapkamers die gescheiden worden door een douchekamer die vanaf beide kamers toegankelijk is. Ten zuidwesten bevindt zich een slaapkamer met een ruime badkamer en een afzonderlijk toilet. De dakverdieping omvat eveneens centraal een vide, die geflankeerd wordt door een speelzolder en zolderkamer.