Kleuter- en bewaarschool naar een ontwerp van architect Edgard Van Hoecke-Delmarle uit 1904, volgens een gevelplaat door het Sint-Pietersinstituut aangenomen, anno 2019 in gebruik als kinderdagverblijf.

Half vrijstaand gebouw bestaande uit een hoofdvolume van twee bouwlagen en zeven traveeën met een symmetrische opbouw, waarbij de twee traveeën aan weerszijden van de centrale ingang gevat zijn in licht verdiepte gevelvlakken, onder een zadeldak met de nok evenwijdig aan de straat. Mogelijk op een later tijdstip werd dit hoofdvolume links aangevuld met een trappenhuis van één travee onder een plat dak, en rechts met een volume van drie traveeën onder een plat dak en met een gevelarchitectuur die vrijwel identiek is aan die van het hoofdvolume. Deze gevelarchitectuur kenmerkt zich door materiaalpolychromie (rode baksteen in combinatie met banden en tandlijst in gele en/of zwarte baksteen), knipvoegen, en beperkte neotraditionele decoratieve elementen zoals gevelankers en hardstenen neggen en diamantkoppen boven de muuropeningen. De linkse inkomtravee is enigszins afwijkend met drie bouwlagen en een centraal verdiept gevelvlak, en blauwe hardstenen banden en bekronend monogram (“IA” of “IC”, in het laatste geval mogelijk een afkorting van Jesu Christi, wat soms gecombineerd werd met een datumsteen). De gevelopeningen zijn segmentboogvormig, op de verdieping en bij de poort links met I-lateien en blind boogfries. Het schrijnwerk werd grotendeels vernieuwd met uitzondering van de centrale, dubbele deur van het hoofdvolume. De vrijwel volledig blinde noordoostgerichte zijgevel heeft een gelijkaardige afwerking en een uitkragend schoorsteenvolume.

Links van de kerk, bakstenen kleuter- en bewaarschool, heden afhankelijk van het Sint-Pietersinstituut, naar ontwerp van architect E. Van Hoecke-Delmarle, daterend van 1904.