erfgoedobject

Wederopbouwhoeve

bouwkundig element
ID
307540
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/307540

Beschrijving

Kleine hoeve uit de wederopbouwperiode, gelegen in de dorpskern van Voormezele. De hoeve bestaat uit een vleugel met woning, schuur en stal uit de jaren 1920 en twee stalvleugels uit de eerste helft van de jaren 1940 in gemengde beton- en houtbouw.

Historiek

De hoeve bevindt zich in het areaal van de vroegere kloostertuin van de augustijnenabdij van Voormezele. De in 1068/1069 gestichte abdij vormde het centrum van het dorp. De dorpskerk werd ook gebruikt als kerk van de abdij, waarvan het kloosterpand zich ten noorden van de parochie- en abdijkerk bevond. Ten oosten van de kerk en het kloosterpand lag de omgrachte kloostertuin. Na de opheffing van de abdij in 1794 bleef de vroegere kloostertuin onbebouwd tot in de jaren 1870. Het perceel van de voormalige kloostertuin was toen een boomgaard.

In 1880 werd op het perceel de eerste bebouwing kadastraal geregistreerd. Ongeveer op de plaats van het huidige houten stalgebouw werd een gebouw opgetrokken dat volgens de omschrijving in het kadaster (“huis”) geen agrarische functie had. Tot net vóór de Eerste Wereldoorlog bleef dit gebouw kadastraal gekend als een huis. Na de verwoesting het dorp Voormezele in de Eerste Wereldoorlog werd in het begin van de jaren 1920 het bakstenen woonhuis met aansluitende schuur en stal gebouwd (kadastrale intekening in 1923-1924). Eigenaar was toen Cyriel Deconinck. De kleine hoeve werd kadastraal nog steeds omschreven als een huis. De bouw van de twee stalgebouwen naast de woonvleugel volgde pas later (kadastrale intekening in 1946), onder eigenaar Pieter Deconinck.

Beschrijving

De dieper gelegen hoeve bestaat uit een bakstenen woonvleugel met stal en schuur uit het begin van de jaren 1920, gebouwd parallel met de Sint-Elooisweg en met voortuin. Naast de woonvleugel staan twee stalgebouwen, kadastraal ingetekend in 1946: een groot gebouw in betonstenen dat zich uitstrekt in de diepte van het erf en een kleiner gebouw in gemengde hout- en betonbouw, opgesteld evenwijdig met de Sint-Elooisweg.

De woonvleugel is een verankerde baksteenbouw van één bouwlaag hoog in regionalistische architectuur. Het woongedeelte beslaat het westelijke deel van het volume. De symmetrisch uitgewerkte voorgevel bevat een centrale deuropening, twee paar vensteropeningen en een centrale dakkapel met brede puntgevel. Het zuidelijke deel van het volume bevat de schuur en stallen. Dit deel wordt overdekt door een zadeldak dat lager aanzet dan het zadeldak van het woongedeelte. Aan de achterzijde is er een lage aanbouw onder lessenaarsdak. Het centrale stalvenster in de voorgevel wordt geflankeerd door blindvensters. De zijgevel bevat een laterale poort, een staldeur, stalvensters en een laadopening.

Tegenover de woonvleugel uit de jaren 1920 staat een kleine stal (9,4 x 7 meter), gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog. De balken en betonblokken zijn geheel of gedeeltelijk hergebruikt, mogelijk uit ontmantelde militaire infrastructuur van de Eerste of Tweede Wereldoorlog. De noord- en de zuidgevel hebben een bakstenen onderbouw en houten wanden samengesteld uit balken met een rechthoekige sectie (22 x 7-8 cm). De balken zijn vervaardigd in naaldhout (fijnspar en grove den). De zijgevels van de stal zijn gebouwd met grof gevormde betonblokken met afdrukken van de roosterwapening en inscripties. De betonblokken in de geveltop van de westelijke zijgevel zijn geen hergebruikt materiaal maar vervangen een oorspronkelijk wellicht houten beplanking.

Binnenin bestaat de stal uit twee ruimtes die worden gescheiden door een houten plankenwand. De westelijke ruimte met de paardenstal en houten zoldertrap wordt overdekt door kinderbalken op een dwars geplaatst rondhout. De ruimte ernaast, mogelijk de koeienstal, wordt overdekt door golfplaten op hergebruikte smalsporen.

Het grote en dieper gelegen stalgebouw is opgetrokken met betonstenen van hetzelfde type als in het kleine stalgebouw. De tweede bouwlaag van de erfgevel is gezien het andere type snelbouwsteen een latere aanpassing uit de tweede helft van de 20ste eeuw.

  • Kadasterarchief West-Vlaanderen, Mutatieschetsen en bijhorende mutatiestaten Ieper, afdeling XIV (Voormezele), 1871/1, 1879/5, 1880/6, 1907/4, 1923-24/60, 1946/207.

Auteurs: Debonne, Vincent
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Wederopbouwhoeve [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/307540 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.